Killing gave week

Maandag boodschappen dag:
De honden op grote afstand gezien midden in een van de valleien. In de valleien is voor ons niet te komen. Dit is een prachtplek voor ze eten, drinken alles bij elkaar, zoals verwacht waren ze s'avonds snel gevonden op de zelfde plek. Op deze prachtige plek aan de top genoten van een koud pilsje.
In de middag uMkuze stad in, winkeltje in en uit, fruit bij de stalletjes gekocht, mezelf op een ijsje getrakteerd en niet te vergeten een simkaart gekocht. Voor mij is het een bekend je stadje in 2012 liep ik hier ook.
Na de avond drive contact met vele van jullie gehad via app of telefoon. Ondertussen kwam hier een bushbaby vlakbij me.

Dinsdag de dag dat ik het rijk alleen had:
De andere vrijwilligers zijn gister voor 2 dagen naar St Lucia. Ik heb dus het rijk alleen qua vrijwilligers. De ochtend drive was uhhh VET GAAF!
Na de rit ge-appt met thuis een van die app-berichten was deze; "Op dit moment zitten er spelende / vechtende bavianen om me heen. Ik kijk links rechts uhhh bril op bril af omdat ik anders niet kan schrijven. Maar wat ik eigenlijk wilde delen was vet gaaf en heb ik op film staan! We rijden bij een lege waterplas de honden komen van rechts een voor een uit de struiken en steken de plas over. Wij zien links bij een boom aan de rand een nyala staan. De honden sjokken tot een die nyala ziet en ze gaan er allemaal achter aan. Uit ons zicht hoorde we een noodkreet van de nyala. Pippa als een idioot om de plas gereden om te zien of ze nog aten maar helaas er lag geen kruimel meer."

Samen met Joyce heerlijk een kop DE koffie gedronken (en lieve vrouw met wie ik bijna elke dag gezellig een bakkie doe).
Lekker voor mezelf gebakken aardappels, koolsalade en gebakken kip gemaakt.
En voor na de drive een fruitsalade mmm.

De avond drive begon goed we zagen al snel een zwarte neushoorn. Maar de avond eindigde nog beter met een "kill". We zien achter ons op de weg een mannetjes Nyala (groot formaat) oversteken. Uit de struiken dook een hond op die er met een noodvaart achter aan ging. Wij ook als een idioot erachter aan. Op de plek waar we dachten dat het was goed kijken en luisteren en ja hoor vlakbij mij hoorde ik de hond en nyala. Nog een paar meter rijden en we zagen de nyala nog een laatste kreet uitslaan terwijl de honden al aan hun heerlijke maaltijd waren begonnen.

Woensdag de dag dat mijn mond open bleef staan...Awsome!
3 uur ging mijn wekker, buiten donder, bliksem en hevige regen prachtig om te zien van achter het raam of onder het afdakje. Ik stond onder het afdakje te kijken maar al snel kwam een kikker naar me toe (minder fijn:)). Ik moest nodig naar de wc, dit maar opgehouden want met nat weer meer slangen en ik zou door de regen moeten. Ik wilde natuurlijk wel weten of de drive met regen wel door gaat. Pippa woont schuin tegenover het huisje van de vrijwilligers daar brande geen licht. Met de noodtelefoon haar een sms gestuurd en we vertrekken na de hevige regen (was rond half 5).
Nat en modderig (ivm hard rijden door diepe modderige waterplassen) worden is de moeite waard. Bij thuiskomst moest ik mijn belevenis even delen met het thuis front. Dit stond in de app "Op dit moment zitten er spelende vechtende bavianen om me heen. Ik kijk links rechts uhhh bril op bril af omdat ik anders niet kan schrijven. Maar wat ik eigenlijk wilde delen was vet gaaf en heb ik op film staan! We rijden bij een lege waterplas de honden komen van rechts een voor een uit de struiken en steken de plas over. Wij zien links bij een boom aan de rand een nyala staan. De honden sjokken tot een die nyala ziet en ze gaan er allemaal achter aan. Uit ons zicht hoorde we een noodkreet van de nyala. Pippa als een idoot om de plas gereden om te zien of ze nog aten maar helaas er lag geen kruimel meer."

Ik dacht meer spektakel kan niet maar niets was minder waar.
De honden s'avonds snel gevonden van plek naar plek reden we erachter aan. Vlakbij 2 witte neushoorns wilde de honden de jacht erop inzetten. Wishfull thinking of the dogs;) de neushoorns zetten de aanval op de honden in en weg waren ze.
Verderop enige tijd later ontstond er een spektakel tijdens het donker worden.
Ons uitzicht was een groep gnoes, even verderop een groep zebra's over het veld kwamen de honden aan. De honden gingen tussen de gnoes en zebra heen en weer en probeerde een avond hap te scoren. De gnoes beschermde hun kleintjes door er omheen te staan. De zebra's dreigde met getrappel richting de honden. Ineens gingen de hand en over het veld achter een antilope aan,maar kwamen al snel weer terug om de aanval op de gnoes in te zetten. Dit spektakel ging door tot het zo donker was en we niets meer konden zien. In het donker gewacht tot de honden weer gingen rusten, alle coördinaten en bijzonderheden genoteerd tijdens een kikkerconcert en terug naar kamp.

Donderdag ging ik knock out:
S'morgens was het koud en soms wat nat. De honden lieten zich niet zien alleen de "blieps" gehoord. Ik kon mijn ogen niet open houden ze vielen steeds dicht en als ik probeerde te kijken werden alle bomen een blurriemassa wat duurt een drive dan lang.
Thuis lekker geluncht en om 2 uur op mijn bed gaan liggen en binnen 5 minuten was ik knock out tot de volgende vroege wekker van 3 uur.

Vrijdag een regenachtige dag:
Bij het vertrek was het gelukkig zo goed als droog. We rijden elke keer in een open "safari-jeep" waarbij rijder en bijrijder in een dichte cabine zitten. Op hun dak lag water en ik zou dit met rijden op mijn schoot krijgen. Dus veegde ik het voor vertrek er even af. Oeps niet gezien dat Litta haar deur nog open had, gevolg Litta nat. Domme actie!
Veel luipaard schildpadden op de weg en dieren die drinken uit de plassen. In eens moesten we stoppen voor 2 ligt geïrriteerde zwarte neushoorns die de weg overstaken.
Vlak voor de middag drive zat ik opgesloten in de wc, slot kapot Pippa mijn redder kwam via het raam naar binnen met gereedschap en uiteindelijk was ik weer een vrij mens. Blij dat ik niet via het raam eruit moest;)
Axel (een medewerker van Wildlife Act uit een ander park) is bij ons al een paar dagen. Axel kreeg te horen dat zijn alfa vrouwtje in een valstrik is omgekomen. Foto's gezien en dit is walgeljjk. Axel was zo boos "zijn" honden voelen als kinderen. Pippa en Axel zijn zo gepassioneerd in hun werk om de wilde hond te beschermen voor uitsterven. Je voelt en hoort hun frustratie tegen stroperij en willen het liefst dat elke hond een antivalstrikcollar om krijgt (financieel nog niet haalbaar). Omdat we onze honden al 3 drives niet gezien hebben en ze momenteel in een stroperij favoriet gebied zitten maakte Pippa en Axel zich wat zorgen. Kelly en ik bleven in de jeep en Pippa en Axel ging te voet met scanner etc. een stuk de vallei in. Vooraf Scannen ze eerst of er in de buurt leeuwen of cheetahs zijn (veiligheidregels, zij hebben geen wapens o.i.d). Deze wandeling zou wel een uurtje duren, Kelly en ik vermaakte ons prima in de jeep met een dutje in de zon. Wat een baan heb ik toch momenteel he?

Zaterdag een zonnige dag:
Terug naar de plek van gisteren met een kleine hoop de honden daar niet te horen. Ik was aan het scannen en helaas "blieb". Ik tikte de cheetah in op de scanner (wie er niet zou moeten zitten) en die was er ook. Opeens hoorde we een kudde olifanten tetteren beneden in de vallei. Pippa en Axel realiseerde zich dat ze gisteren niet gescand hadden voor de olifanten. Kelly en ik fantaseerde erop los dat de olifanten gezellig bij ons bij de jeep stonden te kletsen. Ach niet slim maar we leven nog;)

Zoals elke dag thuis lekker lunchen, douchen, koffie drinken en een klein wandelingetje met onderweg een ijsje.
S'avonds hebben we de honden lekker zien genieten van een modder bad. En een eetfestijn van aasgieren.

Zondag laatste volle dag in Mkhuze game reserve:
De wekker ging en buiten kwam de regen met bakken uit de lucht. De 1,5 uur extra slaap was zeer prettig.
Honden gehoord maar niet gezien.
In de middag met elkaar een heerlijk BBQ in elkaar geflantst.
In mijn laatste drive hier hoop je toch om de honden nog een keer te zien. Ons geduld werd op de proef maar uiteindelijk beloond. Pippa benoemde al een keer dat verse honden poep en urine heel smerig ruikt. Deze drive werden we ook beloond met deze ervaring. Ik heb even heel goed geroken en bedankte Pippa voor deze geurige rijke ervaring. Pippa lachte en vond mij maar een raar en interessant wijf.

In Mkhuze een fantastische tijd gehad veel gezien, veel geleerd en erg genoten. De passie die Pippa, Litta en Axel hebben is een genot om te zien.

Vandaag maandag vertrek ik naar het volgende project. Vanmorgen afscheid genomen van Kelly, Olga en Duncan. Lieve, leuke mensen met wie ik dit avontuur mocht beleven. Momenteel zit ik in Ghost Mountain inn een luxe hotel in uMkhuze. Net een heerlijke massage gehad en wacht nu op mijn lunch. Rond 4 uur vertrek ik naar Zimange waar ik de nacht blijft en morgen doorreis naar Tembe.

Liefs,
Miran