Perfecte start in Imfolozi

Hallo allemaal,

Maandag anderhalve week geleden vertrok ik vanuit Tembe Elephant Park naar Imfolozi. Eerst afscheid genomen van Clinton, Paule en Jeanette. Clinton zei tegen mij van sommige mensen weet je dat ze terugkomen "jij bent daar een van". Jeanette mijn kamergenoot met wie ik ontzettend veel lol heb gehad bleef nog 2 weke in Tembe. Ik had haar graag meegenomen naar Imfolozi. Ze praat de hele dag maar is een bijzonder lief mens. Vincent de chauffeur nam Ellen, Frieda (de Zweedse radio) en mij mee voor een lange rit van het ene ophaalpunt naar het andere tot Imfolozi onze eind bestemming. Onderweg stappen vrijwilligers in en uit waaronder Marian (Nederlandse vrijwilliger die ook naar Imfolozi gaat). In Mkuze bleek dat Ellen en Frieda niet naar Imfolozi gingen maar naar Somkhanda dus snel gedag gezegd.
Mtubatuba was het stadje waar Vincent ons afgezette en we opgehaald werden door Kelsey, Marumo (Zuid Afrikanen en de monitors) en Renee en Magda (Nederlands stel vrijwilligers die er al 2 weken waren). Eerst lekker samen geluncht bij Nando's en vervolgens boodschappen gedaan. Eind van de dag reden we naar Imfolozi waar we in het park nog een uur in schemering en donker moesten rijden voor we bij ons kamp waren. Deze binnenkomst was fantastisch onderweg werden we begroet door allerlei dieren; witte neushoorns, olifanten, buffels, vogels, impala's en als kers op de taart 3 leeuwen die in het donker voor ons op de weg liepen. Betere start kon ik me niet wensen.

Kelsey gaf ons een presentatie en benoemde de veiligheidsregels. In Imfolozi gaan we s'morgens van 4.00-10.00 en van 16.00-19.30 op een drive. Imfolozi is het zuidelijke deel van Hluhluwe-Imfolozi game reserve het oudste national park van Zuid Afrika. Imfolozi is verdeeld in 3 gebieden namelijk; Masinda, Mbuzane en de Wildernis (gebied wat onbegaanbaar is). Het hoofddoel is om de honden te volgen. Er zijn 4 packs; Alfie's pack (7 honden), Madlozi pack(6), Sokhwezela pack (18), Stokolowane pack (19). Stokolwane pack deze honden hebben ze al een tijd niet gezien en heeft de eerste dagen prioriteit In een van onze eerste drives hebben we de "blieps" en tot onze verbazing zien we ze al snel. De volgende dag mochten we weer van deze roedel genieten. Kelsey heeft een doorzettingsvermogen om de honden te vinden en zal niet snel opgeven. Met haar vrolijke en optimistische karakter is het aanstekelijk om mee te doen. In de afgelopen tijd hebben we 3 van de 4 packs een aantal keer gezien. Veel foto's gemaakt voor de ID kits en mogen genieten van het opsporen en volgen van de honden.

Woensdag moesten we helaas al afscheid nemen van Marumo en kennismaken met Peter (Zuid Afrikaan en vaste monitor hier). Donderdag ging Kelsey helaas met verlof.

De dagen ben ik kwijt maar de mooie ontmoetingen zeker niet.

In het kamp hebben we de buurhond Sporro die dagelijks komt buurten of bij je komt liggen als je slaapt.

In Imfolozi lopen twee grote rivieren de witte en zwarte Imfolozi rivier. Vlakbij ons kamp is een rots waar we regelmatig naar toegaan voor een mooie zonsopgang of ondergang te zien. Vanaf de rots kijken we op de Witte Imfolozi rivier en een groot stuk natuurgebied. Een genot om hier te zitten en gewoon te genieten van alles wat je ziet (met of zonder verrekijker) en wat je hoort. Zo zien we regelmatig kuddes olifanten de rivier oversteken. Kuddes van meer dan 40 olifanten klein en groot. Aan de kant liggen vaak witte neushoorns en in de lucht prachtige roofvogels. De geluiden van de bavianen, vogels, krekels, cicaden zijn indrukwekkend. Een keer spotte ik ook een ander zeldzaam dier (kan hier op internet weinig over schrijven).

Op een dag reden we de brug over en zagen 2 leeuwinnen met 3 cubs op het zand bij de rivier spelen. De moeders lagen heerlijk in de zon en keken zo nu en dan op om de kleintjes goed in de gaten te houden. De kleintjes waren heerlijk aan het ravotten en af en toe dronken ze wat uit de rivier. Even later staken we weer de rivier over en toen stond er een grote kudde buffels in het water. Doordat er onvoldoende regen is gevallen kom je veel dieren tegen bij de rivier. De rivier is grotendeels droog maar voldoende water voor drinken en een badje op zijn tijd.

Vliegen zonder energie te verspillen. Vele aasgieren maakte gebruik van thermiek (opstijgende warme lucht). Verbazingwekkend om dit te zien. Een keer zag ik meer dan 50 gieren zweven in een soort draaikolk.

Vorige week zaterdag ochtend kon ik mijn ogen moeizaam open houden tijdens de drive. Hoe graag ik ook wil kijken en genieten mij ogen vielen dicht. Vlakbij huis op onze (lange) oprijlaan gingen mijn ogen ineens open en ik zei tegen Peter "Stop go back I saw a leopard or cheetah by the cameratrap". Peter stopte en reed een klein stukje terug en ja hoor zit daar een luipaard. Dit werd de "spot" van de week en we hebben er gelijk het volgende facebook stukje van gemaakt. "Nature will wake you up! If your eyes are heavy nature will take care of you. Without realising you're napping in the car. In a split second your brain thinks there is a leopard and your eyes are working again. Observing a beautifull leopard." Onze oprijlaan is een bijzonder stukje van het park. We hebben regelmatig te maken met wachten voor wild wat ons pad kruist; buffels, bavianen en olifanten. Dichtbij het hek ligt regelmatig verse poep. In het kamp moet je dus altijd op je hoede zijn want niet elk dier laat zich tegenhouden door een klein hekje.

Pepperticks zijn hele kleine teken die ik meer dan me lief is in mijn kleren of in mijn huid heb. Eerlijk is wel dat het een beetje mijn eigen schuld is want zodra we ergens uit de jeep mogen loop ik al snel rond met mijn camera en verrekijker. Door de vlinders, krekels, etc. die ik zie en achterna ga loop ik niet altijd op de meest slimme ondergrond. Resultaat vaak een broek vol teken.

Regelmatig gaan we naar een van de watertorens die op een hoge berg ligt. De weg erheen voelt als een achtbaan vooral naar beneden lijkt het op de Goliath in Walibi. Elke keer hoop ik maar dat we geen pech krijgen met de auto:) Boven aangekomen worden alle dieren gescand en een plan gemaakt hoe ze verder op te sporen. Op de berg verbaasde het me al een paar keer wat voor soorten dieren poep er ligt. Vanmorgen troffen we boven op de berg een kudde buffels aan. Uhh ik was verantwoordelijk voor het scannen. Normaal ga je op de bank staan en draai je rond nu kon het alleen zittend gevolg... gestuntel met de scanner en ondertussen ook wel de buffels in de gaten houden. Je zou toch maar die berg af moeten rennen voor de buffels....blij dat dit niet hoefde:)

Het spotten van dieren is een vak apart en de grootste uitdaging is om gelijk het goede dier te noemen. Dit geeft vaak de nodig humor. There I see a lion... oh shoot it's an impala of een neushoorn is eigenlijk een knobbelzwijn. Maar ook takken en rotsen worden voor dieren aangezien. Een keer zag ik iets groots hoog in een boom, wit ovaal van vorm. Qua vorm dacht ik pinguïn maar ja ik dacht dat zeg ik maar niet. Het bleek een Marshal eagle (grote roofvogel) te zijn. Toen ik zei dat ik aan een pinguïn dacht werd er natuurlijk smakelijk gelachen.

Marian en Magda vinden het leuk om te koken, ik lust alles dus laat graag voor me koken:) de onderlinge sfeer is gezellig, relaxed en huiselijk. Elke avond eten we gezellig aan tafel. Onderling is er veel lol. En voor het slapen wordt samen een borreltje gedaan.

Gisteren waren we in het kamp door ons kraan (rivier) water heen wat betekend met flessen regenwater klooien in de wc, badkamer en keuken. Vandaag komt er weer water uit de (donker bruin) kraan.

Vanmorgen in de drive stonden we op een plek te kijken naar een cheetah. Hier kwam een olifant, 3 neushoorns, zebra's, white fronted be-eeter, een vork tailed drongo, gele snaveltok, en impala's die vlak langs de cheetah liepen. Cheetah keek cheetah ging bukken (zo plat dat ik hem niet meer kon zien), ik hopen..., fantaseren en bedenken ga ik foto's, filmpje maken of gewoon kijken. En opeens lag de cheetah weer heerlijk van het zonnetje te genieten...hij had waarschijnlijk geen honger;)

Liefs,
Miran