Stinkend water...
Door: Miran
Blijf op de hoogte en volg Bianca en Miranda
01 Maart 2012 | Zuid-Afrika, Pretoria
Lieve allemaal,
Verassing … niet in het weekend maar gewoon een keer door de weeks. Maar wees gerust dit keer niet zo’n heel lang verhaal:)
Afgelopen zaterdag heb ik niet meer gezwommen, in de zon gezeten en een brownie gegeten. Ik ben met Pete en camera een eindje gaan lopen. Aan de achterkant van Ghost Mountain ligt namelijk een prachtig meer met uitzicht op de berg die Ghost Mountain heet. S ‘avonds heerlijk zitten borrelen met Tim, die vandaag 19 is geworden, en Gavin op het balkon van de eetzaal.
Zondag tja toen ben ik dom geweest. Ik heb heerlijk bijna de hele dag bij het zwembad gelegen (voor het eerst sinds ik hier ben). Ik had me goed ingesmeerd maar ja als je tussendoor een x aantal keer het zwembad in duikt is de “water proef” functie niet voldoende. Het gevolg was aan de achterkant van net onder de knie tot aan mijn zwembroek ernstig verbrand. Dit stuk had zeker sinds Kenia geen zon meer gezien. De avond, nacht en volgende dagen flink in smeren met after sun en dit kon ik wel 10 x per dag:) Eerlijk gezegd werd ik er toe gedwongen want anders kon ik niet echt lopen. Positief is dat de rest allemaal wel mee viel en ik tot en met nu uit de zon ben gebleven.
Maandag
Ik was erg moe en ik had mijn eerste “of” dag. Niet te min wel genoten van de game drives. We hebben o.a. diep tussen de acacia struiken leeuwen en de 2 cheeta’s gezien die lagen uit te buiken en 2 prachtige kroonarenden gezien. Kroonarend is een van de grootste roofvogels. In de middag was er voor ons project een overleg waarin alle taken en klussen van deze week werden besproken. Deze week is het de taak van Linda en mij om voor de wormen te zorgen:) Lijkt heel wat maar ze zitten in een bak en elke avond na het avond eten gooi je er een kliekje eten in. Aangezien op mijn bord niets blijft liggen vragen we in de keuken gewoon wat sla.
Tijdens het eten verteld T mij (in vertrouwen) dat zijn onderbroeken erg stinken. Ik kwam niet bij van het lachen. Waardoor andere zich afvroegen waarom ik zo moest lachen. T wilde netjes het voorafgaande aan deze opmerking eerst vertellen (in het Engels aan de anderen) en daarna de opmerking zelf maar ik was hem een slag voor en vertelde eerst in het Engels zijn opmerking. Waarna ik het nog even aandikte met dat hij zo zijn ondergoed uitkoos voor de volgende dag:) Het werkelijke verhaal zit als volgt; Het kraan water hier is regenwater en niet echt schoon. Zodra je het water een paar dagen laat staan in een bak gaat het erg stinken. Toen ik een paar dagen zonder water zat heb ik een keer wat water op deze manier achterovergedrukt met als gevolg dat mijn kamer ongelofelijk stonk. Dit verhaal had ik T verteld en met zijn eerste opmerking wilde hij zijn persoonlijke ervaring met stinkend water delen. T had namelijk zijn ondergoed in een sopje gezet en je raad het al hij had dit een paar dagen laten staan met als gevolg dat aan zijn ondergoed een sterke bedorven lucht zit. Het is heerlijk om te lachen en dit verhaal maakte mijn dag weer goed.
Dinsdag
Een van de lege boma’s klaar gemaakt voor de opvang van de nieuwe cheeta. Het klaar maken hield in een schuifdeur van het hek werkte niet meer dus die moest gemaakt worden, gras en struiken rondom het hek verwijderen en een water bak ingraven. Samen met Pete, Linda en Mariana heb ik de schuifdeur van het hek weer in orde gemaakt.
Een aantal van mijn irritaties rondom gezagsverhoudingen en de bedrijfsmatige kant van hier voerde in mijn gevoel even de boven toon toen ik min of meer gesommeerd werd om mee terug te gaan terwijl het hele hekwerk nog nagekeken moest worden voor de stroom er weer op kon. We werkten die ochtend voor Mariana (assistent wildlife manager) en de afspraak tussen Thanda private game reserve en African Impact is 2,5 uur onderhouds werk per keer en de 2,5 uur waren voorbij (“belachelijk” stond waarschijnlijk op mijn gezicht toen ik de jeep instapte).
Thuis met Linda gewerkt aan de foto’s en identificatie documenten van de leeuwen afgemaakt. Ergens in die middag is de nieuwe leeuw Mufasa uit de boma losgelaten. Op de valreep van onze middag game drive zagen we hem op een veld in de verte zitten. Uiteraard mochten we niet dicht bij hem komen.
Woensdag
Animal counting twee keer (ochtend en eind van de middag) deze dag een zelfde route gereden en alle dieren geteld per soort die we tegen kwamen. “Alle” is wat overdreven want spinnen, grashoppers, vogels, etc.. was niet nodig. Beide ritten niet zoveel dieren gezien maar genoten van uitzicht en het spotten. Elke keer verbaasd het me weer hoe moeilijk dit is en als je dieren ziet hoe snel ze ook weer in de bush op kunnen gaan. Van de laatste rit heb ik het meest genoten, veel giraffen, gnoes en zebra’s met jonkies gezien. En een van de zebra’s die was gepakt door een leeuw, het arme dier liep mank en had een grote wond op zijn linker achterkant. De rit werd op de valreep afgesloten met de hele kudde olifanten die de weg over staken. Helaas was het al half donker en zijn foto’s niet gelukt. In de laatste rit hebben we ook met een soort gps tracking antenne (geen flauw idee hoe dit heet) geprobeerd de nieuwe leeuw te traceren maar hij was niet in het gebied waar wij reden.
Donderdag
Vanmorgen in de game drive gezocht naar Mufasa. Zielig hoor voor die leeuw kom je in een vreemd gebied, wordt je eindelijk “vrij” gelaten en dan rijden er allemaal auto’s om je heen om je weer op te sporen. We hebben hem niet gevonden en tot nu toe heeft hij zich nog aan niemand laten zien. Bij zo’n gps antenne is het wel heel handig als je de juiste frequentie weet en invoert. Vandaag bleek namelijk dat we gister met de antenne hebben rondgereden met de verkeerde golf-frequentie.
Nu zit ik even in Ghost Mountain.
Lieve allemaal, mogelijk schrijf ik nog een stukje als ik in Durban zit en anders komt het laatste stukje als ik thuis ben.
Liefs,
Miran
Verassing … niet in het weekend maar gewoon een keer door de weeks. Maar wees gerust dit keer niet zo’n heel lang verhaal:)
Afgelopen zaterdag heb ik niet meer gezwommen, in de zon gezeten en een brownie gegeten. Ik ben met Pete en camera een eindje gaan lopen. Aan de achterkant van Ghost Mountain ligt namelijk een prachtig meer met uitzicht op de berg die Ghost Mountain heet. S ‘avonds heerlijk zitten borrelen met Tim, die vandaag 19 is geworden, en Gavin op het balkon van de eetzaal.
Zondag tja toen ben ik dom geweest. Ik heb heerlijk bijna de hele dag bij het zwembad gelegen (voor het eerst sinds ik hier ben). Ik had me goed ingesmeerd maar ja als je tussendoor een x aantal keer het zwembad in duikt is de “water proef” functie niet voldoende. Het gevolg was aan de achterkant van net onder de knie tot aan mijn zwembroek ernstig verbrand. Dit stuk had zeker sinds Kenia geen zon meer gezien. De avond, nacht en volgende dagen flink in smeren met after sun en dit kon ik wel 10 x per dag:) Eerlijk gezegd werd ik er toe gedwongen want anders kon ik niet echt lopen. Positief is dat de rest allemaal wel mee viel en ik tot en met nu uit de zon ben gebleven.
Maandag
Ik was erg moe en ik had mijn eerste “of” dag. Niet te min wel genoten van de game drives. We hebben o.a. diep tussen de acacia struiken leeuwen en de 2 cheeta’s gezien die lagen uit te buiken en 2 prachtige kroonarenden gezien. Kroonarend is een van de grootste roofvogels. In de middag was er voor ons project een overleg waarin alle taken en klussen van deze week werden besproken. Deze week is het de taak van Linda en mij om voor de wormen te zorgen:) Lijkt heel wat maar ze zitten in een bak en elke avond na het avond eten gooi je er een kliekje eten in. Aangezien op mijn bord niets blijft liggen vragen we in de keuken gewoon wat sla.
Tijdens het eten verteld T mij (in vertrouwen) dat zijn onderbroeken erg stinken. Ik kwam niet bij van het lachen. Waardoor andere zich afvroegen waarom ik zo moest lachen. T wilde netjes het voorafgaande aan deze opmerking eerst vertellen (in het Engels aan de anderen) en daarna de opmerking zelf maar ik was hem een slag voor en vertelde eerst in het Engels zijn opmerking. Waarna ik het nog even aandikte met dat hij zo zijn ondergoed uitkoos voor de volgende dag:) Het werkelijke verhaal zit als volgt; Het kraan water hier is regenwater en niet echt schoon. Zodra je het water een paar dagen laat staan in een bak gaat het erg stinken. Toen ik een paar dagen zonder water zat heb ik een keer wat water op deze manier achterovergedrukt met als gevolg dat mijn kamer ongelofelijk stonk. Dit verhaal had ik T verteld en met zijn eerste opmerking wilde hij zijn persoonlijke ervaring met stinkend water delen. T had namelijk zijn ondergoed in een sopje gezet en je raad het al hij had dit een paar dagen laten staan met als gevolg dat aan zijn ondergoed een sterke bedorven lucht zit. Het is heerlijk om te lachen en dit verhaal maakte mijn dag weer goed.
Dinsdag
Een van de lege boma’s klaar gemaakt voor de opvang van de nieuwe cheeta. Het klaar maken hield in een schuifdeur van het hek werkte niet meer dus die moest gemaakt worden, gras en struiken rondom het hek verwijderen en een water bak ingraven. Samen met Pete, Linda en Mariana heb ik de schuifdeur van het hek weer in orde gemaakt.
Een aantal van mijn irritaties rondom gezagsverhoudingen en de bedrijfsmatige kant van hier voerde in mijn gevoel even de boven toon toen ik min of meer gesommeerd werd om mee terug te gaan terwijl het hele hekwerk nog nagekeken moest worden voor de stroom er weer op kon. We werkten die ochtend voor Mariana (assistent wildlife manager) en de afspraak tussen Thanda private game reserve en African Impact is 2,5 uur onderhouds werk per keer en de 2,5 uur waren voorbij (“belachelijk” stond waarschijnlijk op mijn gezicht toen ik de jeep instapte).
Thuis met Linda gewerkt aan de foto’s en identificatie documenten van de leeuwen afgemaakt. Ergens in die middag is de nieuwe leeuw Mufasa uit de boma losgelaten. Op de valreep van onze middag game drive zagen we hem op een veld in de verte zitten. Uiteraard mochten we niet dicht bij hem komen.
Woensdag
Animal counting twee keer (ochtend en eind van de middag) deze dag een zelfde route gereden en alle dieren geteld per soort die we tegen kwamen. “Alle” is wat overdreven want spinnen, grashoppers, vogels, etc.. was niet nodig. Beide ritten niet zoveel dieren gezien maar genoten van uitzicht en het spotten. Elke keer verbaasd het me weer hoe moeilijk dit is en als je dieren ziet hoe snel ze ook weer in de bush op kunnen gaan. Van de laatste rit heb ik het meest genoten, veel giraffen, gnoes en zebra’s met jonkies gezien. En een van de zebra’s die was gepakt door een leeuw, het arme dier liep mank en had een grote wond op zijn linker achterkant. De rit werd op de valreep afgesloten met de hele kudde olifanten die de weg over staken. Helaas was het al half donker en zijn foto’s niet gelukt. In de laatste rit hebben we ook met een soort gps tracking antenne (geen flauw idee hoe dit heet) geprobeerd de nieuwe leeuw te traceren maar hij was niet in het gebied waar wij reden.
Donderdag
Vanmorgen in de game drive gezocht naar Mufasa. Zielig hoor voor die leeuw kom je in een vreemd gebied, wordt je eindelijk “vrij” gelaten en dan rijden er allemaal auto’s om je heen om je weer op te sporen. We hebben hem niet gevonden en tot nu toe heeft hij zich nog aan niemand laten zien. Bij zo’n gps antenne is het wel heel handig als je de juiste frequentie weet en invoert. Vandaag bleek namelijk dat we gister met de antenne hebben rondgereden met de verkeerde golf-frequentie.
Nu zit ik even in Ghost Mountain.
Lieve allemaal, mogelijk schrijf ik nog een stukje als ik in Durban zit en anders komt het laatste stukje als ik thuis ben.
Liefs,
Miran
-
01 Maart 2012 - 12:56
Bianca:
Wat een giller van dat stinkende water! Geniet nog even de laatste dagen! Balen dat je verbrand was! Maar je komt met een lekker kleurtje terug. Tot snel! Xje -
01 Maart 2012 - 13:03
Gerard En Anneke:
Hoi Miran, voor de water ervaringen is maar weinig verbeelding nodig, om te begrijpen dat jij daar om hebt gelachen... Het is nu afbouwen, maar hopenlijk maak je nog mooie dingen mee. Liefs papa en mama. -
01 Maart 2012 - 15:13
Ria:
Hoi Miran,
Lekker hoor, zo'n heerlijk luchtje aan je gat. En wie zijn gat verbrand (bovenbenen in dit geval) moet op de blaren zitten. Maar dit soort dingen is niet leuk. Allemaal een neus vol en de lucht is weg, maar de brand uit je huid halen is een ander probleem. Geniet nog maar want voor je het weet zit je alweer in het vliegtuig. Veel liefs -
02 Maart 2012 - 10:52
Sanne:
Heeej Miran!
Geniet nog van je tijd daar! Heb erg genoten van je verhalen!
Liefs Sanne -
03 Maart 2012 - 20:07
Tirza:
Tsjonge wat een verhalen. Helaas hadden we geen internet in Tsjechie ... Ik moest het dus zonder je verhalen doen :-(
We waren nog geen half uurtje thuis en ik heb met Jiska en Jared je foto's al bekeken :-)
En nu net je verhalen bij gelezen, wow!
Ik wens je een goed laatste weekend en zie naar je uit op Schiphol.
Take care!!! Knuf, Hen en Tirs -
04 Maart 2012 - 11:13
Willeke:
Miranda
Ik vond de fotos erg leuk ,als je terug komt heb ik heel veel te vertellen
knuffel van Willeke
Jip, Esther,Dave en Rosil -
04 Maart 2012 - 18:00
Suzan:
Hoi Miran,
Ik hoop dat je de onderbroeken met "luchtje" niet aantrekt wanneer je over een paar weken weer aan het werk gaat !!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
