Op de valreep gepakt door een teek …

Hallo,

Donderdagmiddag een game drive en Sun downer met zijn allen in Kings land. Voor vertrek had de jeep van Gavin een lekke band. De eerst jeep (met Gavin als driver) was al vertrokken maar al snel kwamen we ze onderweg weer tegen. Ze stonden weer met een lekke band en wachtte op onze reserveband. Uiteindelijk gingen we zonder reservebanden naar de plek van bestemming, een hoge berg ergens in Kings land. Hier genoten van een prachtige zonsondergang.

Vrijdag
Vroeg in de ochtend op game drive. We waren nog geen 3 kwartier onderweg het begon te spetteren en al snel werd het een flinke bui de niet snel over leek te gaan. In overleg zijn we terug naar huis gegaan. Lekker gedoucht en me vermaakt met foto’s uitwisselen en selecteren voor de dossiers. In de middag naar de craft market geweest. Dit was vergeleken met andere jaren een verademing je kon vrij rond kijken en zodra je iets wilde kopen liep je naar het midden van de markt waar je kon betalen. Ik ben een echte Hollander ik heb lang gekeken en 4 dingetjes gekocht. Het is allemaal het zelfde spul waarvan ik inmiddels al veel thuis heb en daarbij komt dat ik liever mijn euro’s in mijn zak hou voor de volgende reis. Bianca blijf sparen… want uhhh ik wil wel weer:)
Ik zou voor Pete vijf medium size ananassen kopen op de fruitmarkt. Nu hadden ze alleen hele grote of kleintjes. Aangezien hij niet groot wilde kocht ik de kleintjes. Maar die stonden verdeeld in kleine afwasteiltjes en wat bleek je kocht de hele inhoud voor de prijs die erop stond. Een lieve mevrouw bracht al 18 ananassen naar de bus. Thuis aangekomen een doos gepakt voor de oogst. Zodra ik Pete zag wees ik hem op de doos, hij begon te lachen en vroeg natuurlijk om het verhaal.

Ik had een typisch Hollandse keukenshort mee waar ik voor Nonnie onze dagelijkse uitspraak heb geschreven: “Tommorow I eat you cook!” Deze heb ik haar gegeven ze was zo blij en deed hem gelijk om en liep ermee te pronken. Spiweh een jongen uit de keuken die in het voetbalteam zit van Hluhluwe (die ook gespeeld hebben op de Rise and Fly dag) heb ik de sporttas gegeven. Bob en Ineke die tas is op een goede plek gekomen en Bob ik moest speciaal jou bedanken. Spiweh begon zowat te huilen, vloog me om de nek en hing de tas over zijn schouder en zei ik werk de hele dag met deze tas op mijn rug. Namens hem heeeeel erg bedankt!

In mijn laatste game drive de hele kudde olifanten gezien en de nieuwe leeuw gevonden. Het was al flink schemerig (dus helaas geen goede foto’s) maar wel gaaf om te zien hoe hij daar ligt en af en toe zich laat horen, gedrag waarmee hij aan geeft dat hij groot, sterk en aanwezig is in dit gebied. Iedereen wacht met spanning af hoe het gaat met Mufassa en de andere leeuwen. Op het moment dat we weg wilde gaan zien we in Narnia (volwassen vrouwtje van de noord troep) aankomen. Dus wachten en zien wat er gebeurd. Narnia zocht Mufassa op, Mufassa gaf haar een klauw en grom. Narnia liep weer weg, Mufassa gaf een brul en even later ging Narnia er weer heen en stelde zich onderdanig op ging op de grond liggen en rolde op haar rug. Wij waren getuigen van het eerste contact wat Mufassa had met een van de andere leeuwen. Gaaf om te zien! Hoe het zich verder ontwikkeld blijft natuurlijk afwachten maar het begin ziet er goed uit al maken vele zich zorgen om de jonge leeuwen.
‘s Avonds uit eten geweest in de Baobab inn na eten lekker aan mijn eerste glaasje Malibu begonnen. Met ze allen een maf spel aan de pooltafel gespeeld. Daarna een gewoon potje pool, slap ouwehoeren en mijn glaasje bijgevuld. Tegen 12 uur gingen we naar huis waar de slappe lach al snel weer begon omdat een grote grashopper in mijn gezicht vloog. De borrelavond tot diep in de nacht nog voortgezet met een kleiner gezelschap.

Zaterdag
Mijn wekker was gezet op 7.00 en om 6.20 schrok ik wakker van helikopter geluid. Sprong mijn bed uit en ging buiten kijken want het klonk zo dichtbij. Het was ook dichtbij vlak achter ons huisje lande een politieheli. Even later bleek die ws. verkeerd geparkeerd te staan want hij vloog weer weg en hemels breed zo’n 350 meter aan de voorkant van ons huisje werd het apparaat met veel kabaal neergezet. Ergens in de komende dagen zullen er nog twee komen en momenteel lopen er een aantal agenten en militairen hier rond.
Tijdens de lange autorit maakte we een tussenstop in Hluhluwe, vijf mensen wilde wel een banaan dus ik vroeg bij een vrouwtje wat bananen verkocht om 5 bananen. Kleine onderhandeling over de prijs en toen pakte ze vele bananen in zakjes. Ik dacht nee ik wil geen 30 bananen. Hier bleken de bananen per tros verkocht te worden. Uiteindelijk met 10 bananen weggaan. In de bus werd ik uitgelachen maar ach 10 bananen krijgen we wel op:) de 18 ananassen is ook gelukt.
Een deel van de rit ging door ISimangaliso wetland park. We kwamen aan in een klein dorpje vlakbij Sodwana Bay. De Zoeloe bevolking geloven heel sterk in hun voorouders en de sangoma ’s zijn de mensen die contact leggen met de voorouders. We werden welkom geheten in een speciaal hutvormig gebouwtje door 4 sangoma ‘s. Ik dacht dat sangoma ‘s alleen vrouwen waren maar een man blijkt ook een Sangoma te kunnen worden. Deze man hoorde van de voorouders dat een van de vrijwilliger wel met hem kon trouwen:) De sangoma ‘s vertelde van alles over het zijn van een sangoma, wie er voor een sessie komt, hoe het werkt etc. Een sangoma sessie duurt 20 min en bijna alle vrijwilligers die dit gedaan hebben kregen het bericht dat ze meer contact moesten maken met de voorouders die waren nu niet echt tevreden. Anton bezoekt regelmatig een sangoma hij gelooft ook echt in het contact met de voorouders. Toen ik hem vroeg of zijn sessie nuttig was antwoorde hij met ja. Het had hem wat rust opgeleverd en hij wist weer wat hij moest doen om een beter leven te krijgen. Belangstellend vroeg ik naar meer, hij moest meer doen om zijn voorouders tevreden te stellen. Dit gaat gepaard met eten “offeren” bij foto’s, meer ruimte geven in je huis aan de voorouders ze respecteren, aanbidden en contact zoeken. Tijdens de sessies heb ik me vermaakt met de kinderen buiten en in de bus gewacht omdat het zo nu een dan met bakken uit de lucht kwam. Deze dag trip zou ons ook naar het Sodwana strand brengen maar door de zware regenval is dit helaas niet doorgegaan. Er is hier momenteel een tropische cycloon gaande.

Eerst even terug in de tijd een weekje of twee terug had ik wat krassen opgelopen van een acaciastruik. Er kwam een klein bultje op mijn been en ik dacht gestoken te zijn, een paar dagen later zag ik nog een zwart puntje, ik dacht acaciadoorntje, wat ik eruit gehaald heb (flink lopen poeren:)) een paar dagen later werd het rood en viezig, ik dacht te veel gepoerd en nu is het ontstoken dus goed schoongemaakt. Toen verbrande ik mijn benen en kon twee dagen de plek niet echt goed bekijken. Afgelopen dinsdag zag ik pas goed wat voor zwarte plek in het midden van een rode dikke bult en toen dacht ik shit misschien toch tick bite fever. Ik voel me verder goed dus kan wel wachten tot ik thuis ben (ik had gehoord dat het niet zo serieus als de teek die de ziekte van Lyme overbrengt en dat je zonder antibiotica ook overleeft). Daarna kwamen er steeds meer klachten en vielen er meer kwartjes op zijn plek; de pijn in mijn hoofd, vermoeidheid en spierpijn. In het begin verklaarde ik dit aan mijn verbrande huid, te weinig gedronken of verkeerd gelegen in bed:) Amanda spotte gister de plek op mijn been, waarna ze aan mij vroeg er naar te mogen kijken. Amanda wist met 100% zekerheid te vertellen dat het tick bite fever was. Ze vroeg of ik me wel goed voelde. Yes, I’m okay. Ik vertelde haar dat ik vanmorgen wel besefte dat het beter was om naar de dokter te gaan maar omdat het vrijdag is en het schema al vol zat ik het niet heb aangegeven en wel wacht tot ik thuis ben, ze vond me maar “hard core”. Toch niet zo “hard core” want tijdens deze dag voelde ik me niet echt lekker geen trek en erg rillerig ik had het vermoeden koorts te hebben dit thuis gecheckt 37.8 (lichte verhoging en voor het slapen was het 38.3). Ik wilde erg graag een warme douche maar helaas onvoldoende water. Mijn deo deed wonderen op mij zweterige lichaam:) met omkleden merkte ik dat een plekje op mijn rug ws de zelfde kant opgaat dan een nare plek op mijn been. Vlak voor het eten toch maar naar Amanda gegaan en gelukkig had zij antibiotica wat ik mocht hebben. Wat wel weer een grap is dat ik dit nu slik en ik me sinds zondag eind van de dag beter voel. Maar maandagochtend met het ontbijt kwam ik er achter dat ze over de datum zijn. Genoeg over de teek.

Na het lachwekkende verhaal van de week van mister T en zijn ondergoed kon ik het niet laten om een schone onderbroek voor hem te regelen. Met het eten kon ik die aan Tim geven twee schoon ruikende onderbroeken voorzien van; “Smell me .. I’m clean & trust me I’m clean too”. Er werd smakelijk om gelachen en Tim was blij met schoon ondergoed.

Zondag
Om 5.30 liep de wekker buiten regende het nog flink. Mijn bedje uitgestapt, aangekleed en mijn laatste spullen in mijn tas gedaan. Lisa haar wekker liep af en speciaal om mij gedag te zeggen kwam ze haar bedje uit. Lisa had nog even een luisterend oor nodig en ik was niet zo snel met aankleden enzo. In ene stond Merel (Nederlandse vrijwilliger die in Engeland woont) voor de deur ze kwam mij ophalen want het was al bijna 6.30 de tijd dat ik in de eetzaal moest zijn voor vertrek. Met mijn gammele lijf en al mijn tassen liep ik door de regen naar de eetzaal. Hier werden alle tassen in vuilniszakken gedaan, in de open jeep gelegd en afgedekt met plastic. Iedereen die achter bleef en wakker was gedag gezegd incl. Nonnie (schat van een mens). Op de valreep in de jeep kwamen Tim en Niels hun bed uit gestuiterd om gedag te zeggen. De coördinators hadden gisteravond al de minibus bij de Baobab inn gezet ivm de hevige regen anders konden we niet over de zandweg Thanda uitkomen wat met een jeep tot op zekere hoogte wel lukt. Na een lange rit goed aangekomen op de luchthaven en begin de middag in het Saffron House in Salt Rock. Hier hebben ze een super douche en bad. Pizza besteld want de restaurants zijn niet op loop afstand:) en de regen kwam nog steeds met bakken uit de lucht. Genoten in een prachtige kamer met een pizza en cola-tje op je bed en ondertussen ook weer even herbeleven door mijn foto’s te bekijken.

Maandag
Vanmorgen na een heerlijk ontbijt mijn tas ingepakt en daarna een uurtje aan het strand gelopen. Het is droog maar waait hard en aan het strand wordt je dan gezandstraald:) Vanmiddag naar de luchthaven en dan gaat de reis naar huis beginnen.

Tot morgen of ergens in de komende weken.

Liefs,
Miran


Ps. Als jullie snel weer zo’n mooi reisverhaal willen mag je me altijd sponseren:))