Langzame kannismaking met een cutuurshock
Door: Bianc & Miran
Blijf op de hoogte en volg Bianca en Miranda
29 September 2013 | Malawi, Zomba
Na een lastig afscheid op Schiphol gingen we de lucht in naar Frankfurt. In het vliegtuig al kennis gemaakt met een aantal vrijwilligers. Van Frankfurt via Addis Ababa naar Lilongwe (hoofdstad Malawi) en kwamen rond het middaguur aan. Heerlijke temperatuur maar een beetje te warm gekleed moesten we wachten op ons vervoer. Ondertussen een korte kennismaking met Jan (coördinator van Be More).
Zaterdagmiddag kwamen we aan bij Mabuya Camp (backpackershostel). Hier hebben we kennis gemaakt met alle nieuwe vrijwilligers die er zijn de komende periode. Daarna wilde we gaan douchen, bij Miranda was de shampoofles leeg gelopen in de rugzak dus niet douchen maar soppen:)
Volgende dag bijtijds op zijn Malawiaans in een busje met 14 personen (in Nederland stoppen we er 9 in) naar Zomba gereden. Onderweg stopte we omdat er muizen op een stokje werden verkocht. Joy (lokale coördinator) kocht deze voor zijn buurman. Miranda eet alles wel maar ook dit ging haar te ver. We hebben de gekochte muizen wel even goed onder de loep genomen. We kunnen jullie vertellen dat ze hier gegeten worden met huid en haar door de armen mensen. Een heel stuk weg was op de grens van Malawi en Mozambique. We kunnen dus nu zeggen ook in Mozambique te zijn geweest. Na een rit van 5 uur kwamen we aan in Pakachere. Dit is een klein paradijsje. Heerlijk relaxed, koud drinken, lekkere warme douche en een goede maaltijd.
Maandagochtend introductie gehad en kennis gemaakt met de project coördinatoren van de diverse projecten. Samen met Rodger (project coördinator van Bwalo) naar ons vrijwilligershuisje gegaan. En toen begon bij ons beide een kleine cultuur shock. We wisten dat we moesten wennen aan primitief maar dit is heeeel primitief. Bijv; geen electra, gat in de grond ... maar met kakkerlakken, eerste avond mis communicatie dus helemaal geen water meer, geen licht maar ook geen kaarsen. Stel je voor je bent moe wil in bed gaan liggen zoekt met je hoofdlampje tussen de tassen je bed. Bed gevonden maar dan zoek je naar een laken en deken en vind een dun lapje stof en een hopelijk onbewoond mierennest. We proberen elkaar wat op te vrolijken maar zeggen uiteindelijk weltrusten. Nieuwe dag nieuwe kansen.
Dinsdagochtend om 08.00 hadden we een meeting met Rodger, en 4 lokale vrijwilligers (Aubrey, Timo, Gift en Chiko) Rodger vertelde iets over de visie van Bwalo. In een notendop zijn de werkzaamheden in 3 onderdelen gesplitst. 1 outreach, home base care en werken met de jongens die in het Bwalo huis wonen. Outreach is de villages en Zomba town in om jongeren die niet naar school zijn aan te spreken en te motiveren naar school te gaan. Registreren van straatkinderen, bezoeken van scholen om te zien of de jongeren op school zijn. Home base care is het bezoeken van gezinnen waar ex-straat jongeren geïntegreerd zijn. Families bezoeken om preventief te werken. Vervolgens werden we gekoppeld aan de lokale vrijwilligers. Daarmee hebben we een week programma gemaakt en kennis gemaakt met je buddy.
Woensdag hebben we met 3 koppels outreach gedaan en zijn we langs alle plekken gelopen waar de jongeren vaak op straat te vinden zijn. Dat betekende een wandeling o.a. langs 2 scholen en Zomba town. De wandeling was de hele ochtend dit ging heuveltje op heuveltje af, door het stoffige zand, smalle straatjes, veel huisjes en hobbelige (onduidelijke) weggetjes. Onze conditie .... daar werken we aan:) De kuiten zijn al twee keer zo groot. De boven benen worden getraind door het hurken (dit niet alleen bij de huis bezoeken). 's Middags moesten we betalen voor onze weekendtrip bij Jan in Pakachere. Dit was een gelegenheid die we met beide handen aangrepen om; goed te toiletteren, douchen, thuis te mailen en koud drinken te nuttigen. Na een middagje relaxen daar waren we weer een beetje opgeladen en van onze cultuurshock bekomen. 's Avonds thuis heerlijk gegeten. We nemen ons petje af voor Willard hoe hij hier met houtskool, op 1 pit en buiten in het donker lekker kan koken.
Donderdagochtend hebben we weer kilometers gelopen en 3 families bezocht. Een vrouw (met hiv) maakte indruk op ons hoe zij leefde. Zij heeft als inkomen een gin fabriekje (voorraad was 1 jerrycan). Zij deed ons voor hoe gin gemaakt werd. Hierbij zaten een 5 tal kleine kinderen, 1 had de vulling van een bic-pen waarmee zij de nagels aan het lakken was van de anderen. Na handen kwamen de voeten aan de beurt en als de "lak" niet lekker liep werd er even op geblazen. Na de lunch zijn we naar het Bwalo huis gegaan waar we de middag hebben getekend, armbandjes gemaakt en vliegtuigjes gevouwen.
Vrijdagochtend hebben we kennis gemaakt met de houtbewerkingsleraar. Er is door oud vrijwilligers geld gedoneerd en in overleg met Rodger een traject gestart, om de straat jongeren les te geven in houtbewerking. Wij hebben het restant van het donatiegeld gekregen om dit verder op te pakken. Na de kennismaking hebben we het erover gehad hoe we dit gaan doen binnen het budget. Dit wordt wel een uitdaging omdat het boodschappen lijstje met materialen hoger is dan we hebben. Hierna hebben we onze spullen gepakt en zijn we naar Pakachere gegaan.
Om een kleine indruk te geven wat voor impact deze week op ons had, 's nachts zitten we op de emmer, 15 foto's reeds gemaakt, chaos in onze tassen, Miran gaat af in het gat en Bianc kan niet af:).
Weekend.
Inmiddels 400 en nog wat foto's en net terug van Liwonde National Park. Daar was geen sprake van cultuurshock maar thuiskomen. Zaterdagmiddag hebben we een mooie boottocht gemaakt over de Shire rivier. Waar we ook op de boot hebben overnacht. Tot onze verbazing was het erg luxe. Een spoelwc, douche, bedlinnen, electra, spiegels en een driegangenmenu.
Gelukkig geen kakkerlakken maar wel. nijlpaarden, olifanten, krokodillen, malachiet ijsvogels, pelikanen, ibissen, verschillende soorten ooievaars, zee arend, waterbokken. De staf was heel vriendelijk en het was een varend paradijs en we zagen veel lokale vissers (illegaal). Genoten van een prachtige zonsondergang, vervolgens een mooie sterrenhemel, een hoorspel van grazende nijlpaarden en afgesloten met een goede nachtrust.
We waren net te laat om de zonsopgang te zien. De zon ging op Nederlands tempo op en wij kwamen op Afrikaanse tijd kijken (we waren 10 min te laat).
Tijdens het ontbijt vaarde we terug en stapte we in een jeep om het park over land te bekijken. Hier hebben we heel veel waterbokken gezien, interessante en leuke verhalen gehoord van de gids en een skelet gezien in een Baobabboom. Hier werden overleden mensen die lepra hadden of verstandelijk gehandicapt waren in begraven. Dit deden zij ongeveer tot 25 jaar geleden.
Na de jeepsafari gingen we terug naar Pakachere.
P.s waarschijnlijk houden we het voor jullie ook primitief, dat betekend geen foto's dit jaar.
Tot de volgende keer!
Bo bo, Wa wa Azungu's
Liefs MIran en Bianc
Zaterdagmiddag kwamen we aan bij Mabuya Camp (backpackershostel). Hier hebben we kennis gemaakt met alle nieuwe vrijwilligers die er zijn de komende periode. Daarna wilde we gaan douchen, bij Miranda was de shampoofles leeg gelopen in de rugzak dus niet douchen maar soppen:)
Volgende dag bijtijds op zijn Malawiaans in een busje met 14 personen (in Nederland stoppen we er 9 in) naar Zomba gereden. Onderweg stopte we omdat er muizen op een stokje werden verkocht. Joy (lokale coördinator) kocht deze voor zijn buurman. Miranda eet alles wel maar ook dit ging haar te ver. We hebben de gekochte muizen wel even goed onder de loep genomen. We kunnen jullie vertellen dat ze hier gegeten worden met huid en haar door de armen mensen. Een heel stuk weg was op de grens van Malawi en Mozambique. We kunnen dus nu zeggen ook in Mozambique te zijn geweest. Na een rit van 5 uur kwamen we aan in Pakachere. Dit is een klein paradijsje. Heerlijk relaxed, koud drinken, lekkere warme douche en een goede maaltijd.
Maandagochtend introductie gehad en kennis gemaakt met de project coördinatoren van de diverse projecten. Samen met Rodger (project coördinator van Bwalo) naar ons vrijwilligershuisje gegaan. En toen begon bij ons beide een kleine cultuur shock. We wisten dat we moesten wennen aan primitief maar dit is heeeel primitief. Bijv; geen electra, gat in de grond ... maar met kakkerlakken, eerste avond mis communicatie dus helemaal geen water meer, geen licht maar ook geen kaarsen. Stel je voor je bent moe wil in bed gaan liggen zoekt met je hoofdlampje tussen de tassen je bed. Bed gevonden maar dan zoek je naar een laken en deken en vind een dun lapje stof en een hopelijk onbewoond mierennest. We proberen elkaar wat op te vrolijken maar zeggen uiteindelijk weltrusten. Nieuwe dag nieuwe kansen.
Dinsdagochtend om 08.00 hadden we een meeting met Rodger, en 4 lokale vrijwilligers (Aubrey, Timo, Gift en Chiko) Rodger vertelde iets over de visie van Bwalo. In een notendop zijn de werkzaamheden in 3 onderdelen gesplitst. 1 outreach, home base care en werken met de jongens die in het Bwalo huis wonen. Outreach is de villages en Zomba town in om jongeren die niet naar school zijn aan te spreken en te motiveren naar school te gaan. Registreren van straatkinderen, bezoeken van scholen om te zien of de jongeren op school zijn. Home base care is het bezoeken van gezinnen waar ex-straat jongeren geïntegreerd zijn. Families bezoeken om preventief te werken. Vervolgens werden we gekoppeld aan de lokale vrijwilligers. Daarmee hebben we een week programma gemaakt en kennis gemaakt met je buddy.
Woensdag hebben we met 3 koppels outreach gedaan en zijn we langs alle plekken gelopen waar de jongeren vaak op straat te vinden zijn. Dat betekende een wandeling o.a. langs 2 scholen en Zomba town. De wandeling was de hele ochtend dit ging heuveltje op heuveltje af, door het stoffige zand, smalle straatjes, veel huisjes en hobbelige (onduidelijke) weggetjes. Onze conditie .... daar werken we aan:) De kuiten zijn al twee keer zo groot. De boven benen worden getraind door het hurken (dit niet alleen bij de huis bezoeken). 's Middags moesten we betalen voor onze weekendtrip bij Jan in Pakachere. Dit was een gelegenheid die we met beide handen aangrepen om; goed te toiletteren, douchen, thuis te mailen en koud drinken te nuttigen. Na een middagje relaxen daar waren we weer een beetje opgeladen en van onze cultuurshock bekomen. 's Avonds thuis heerlijk gegeten. We nemen ons petje af voor Willard hoe hij hier met houtskool, op 1 pit en buiten in het donker lekker kan koken.
Donderdagochtend hebben we weer kilometers gelopen en 3 families bezocht. Een vrouw (met hiv) maakte indruk op ons hoe zij leefde. Zij heeft als inkomen een gin fabriekje (voorraad was 1 jerrycan). Zij deed ons voor hoe gin gemaakt werd. Hierbij zaten een 5 tal kleine kinderen, 1 had de vulling van een bic-pen waarmee zij de nagels aan het lakken was van de anderen. Na handen kwamen de voeten aan de beurt en als de "lak" niet lekker liep werd er even op geblazen. Na de lunch zijn we naar het Bwalo huis gegaan waar we de middag hebben getekend, armbandjes gemaakt en vliegtuigjes gevouwen.
Vrijdagochtend hebben we kennis gemaakt met de houtbewerkingsleraar. Er is door oud vrijwilligers geld gedoneerd en in overleg met Rodger een traject gestart, om de straat jongeren les te geven in houtbewerking. Wij hebben het restant van het donatiegeld gekregen om dit verder op te pakken. Na de kennismaking hebben we het erover gehad hoe we dit gaan doen binnen het budget. Dit wordt wel een uitdaging omdat het boodschappen lijstje met materialen hoger is dan we hebben. Hierna hebben we onze spullen gepakt en zijn we naar Pakachere gegaan.
Om een kleine indruk te geven wat voor impact deze week op ons had, 's nachts zitten we op de emmer, 15 foto's reeds gemaakt, chaos in onze tassen, Miran gaat af in het gat en Bianc kan niet af:).
Weekend.
Inmiddels 400 en nog wat foto's en net terug van Liwonde National Park. Daar was geen sprake van cultuurshock maar thuiskomen. Zaterdagmiddag hebben we een mooie boottocht gemaakt over de Shire rivier. Waar we ook op de boot hebben overnacht. Tot onze verbazing was het erg luxe. Een spoelwc, douche, bedlinnen, electra, spiegels en een driegangenmenu.
Gelukkig geen kakkerlakken maar wel. nijlpaarden, olifanten, krokodillen, malachiet ijsvogels, pelikanen, ibissen, verschillende soorten ooievaars, zee arend, waterbokken. De staf was heel vriendelijk en het was een varend paradijs en we zagen veel lokale vissers (illegaal). Genoten van een prachtige zonsondergang, vervolgens een mooie sterrenhemel, een hoorspel van grazende nijlpaarden en afgesloten met een goede nachtrust.
We waren net te laat om de zonsopgang te zien. De zon ging op Nederlands tempo op en wij kwamen op Afrikaanse tijd kijken (we waren 10 min te laat).
Tijdens het ontbijt vaarde we terug en stapte we in een jeep om het park over land te bekijken. Hier hebben we heel veel waterbokken gezien, interessante en leuke verhalen gehoord van de gids en een skelet gezien in een Baobabboom. Hier werden overleden mensen die lepra hadden of verstandelijk gehandicapt waren in begraven. Dit deden zij ongeveer tot 25 jaar geleden.
Na de jeepsafari gingen we terug naar Pakachere.
P.s waarschijnlijk houden we het voor jullie ook primitief, dat betekend geen foto's dit jaar.
Tot de volgende keer!
Bo bo, Wa wa Azungu's
Liefs MIran en Bianc
-
29 September 2013 - 18:01
Ria:
Hoi lieve meiden,
Fijn weer zo'n verhaal te lezen. En zo is er al ruim 1 week om. Jammer dat er geen foto's zijn, maar die houden we ongetwijfeld tegoed. En je rugtas is in ieder geval heel schoon en ruikt lekker. Veel succes met het gat en de emmer. Wel gaan hoor, Bianca. Ik weet niet of je daar lekkere pruimen kan kopen. Tot de volgende keer. Liefs en knuffel X -
29 September 2013 - 19:24
Myrthe:
hoi bimi,
sjee wat hebben jullie in 1 week al veel gedaan enneh.. mijn petje af hoor, dat slapen tussen die insecten (kakkerlakken en mieren?) yuk... hoop dat jullie ook echt kunnen genieten van het werk dat jullie doen en zo van belang zijn daar! Fijn dat jullie weer samen zijn. Ik bid voor jullie, voor bescherming en mooie input!
Liefs, Myrth
-
29 September 2013 - 19:43
Ineke:
Wat heerlijk om te lezen wat jullie weer beleven ik geniet ervan en ben trots op jullie xx -
29 September 2013 - 22:33
Esther:
leuk vrhaal zus leuk dat ik je gesproken heb vandaag. succes verder denk aan jullie!x -
30 September 2013 - 11:06
Gerard En Anneke:
We zijn blij dat de 'aanpassing 'begint te komen. Fijn dat de zinvolle start is gemaakt en gaaf dat jullie ook weer zoveel mooie dieren hebben gezien. liefs pa en ma. -
30 September 2013 - 11:28
Sanne:
Hey lieve meiden! :)
Wat een verhaal zeg.. Volgens mij is daarna al snel iets heel luxe.. ;) Maar fijn dat jullie weer even een weekend van de shock bij konden komen, geeft weer nieuwe moed en energie voor de volgende week is mijn ervaring! Gelukkig hebben jullie elkaar en kun je deze dingen delen samen!
Denk aan jullie hoor! En ben nu al heeeel nieuwsgierig naar de foto's!
Liefs Sanne -
30 September 2013 - 13:31
Jer:
Wat tof -
30 September 2013 - 17:01
Tirza:
Wat een mooi verhaal... Bikkelen... Wat en indrukken... Veel sterkte en plezier! Liefs, tirs -
30 September 2013 - 19:05
Wendy De Wilde:
Hoi lieve meiden!
Wat een genot om jullie verhalen weer te lezen! Ik sluit me aan bij bovenstaande reacties. Respect voor hoe jullie het doen en wat jullie doen!
Geniet ervan! X -
02 Oktober 2013 - 13:05
Sabine:
Wow meiden
Wat een heftige eerste dagen
Veel sterkte en plezier
Xxxx
-
02 Oktober 2013 - 15:06
Marianne:
Wauw wat een verhaal.
Respect voor jullie dames -
03 Oktober 2013 - 17:42
Hilda:
Dag meiden,
Geweldig om jullie verslag te lezen. Ik ben stik jalours op jullie.
Nog een geweldige tijd de komende weken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
