Vakantiepret

Lijn A(acceptabell) - Lilongwe naar Salima
We kregen een lift van de taxi die een van de vrijwilligers naar het vliegveld bracht, dat was maar goed ook want het was veeeeel verder dan wij dachten.
Malawiaanse snelheid is zo traag als stront behalve bij het bus station. Voordat we twee benen uit de taxi hadden gezet werden we al door 15 man in een mini bus getrokken. Je tas ligt al in de bagage ruimte(waar dat ook mag zijn, op, onder, tussen, achter in de bus). Maar goed, we zaten binnen een minuut in de goede mini bus en kregen toen een half uur een wandelende verkoop om de bus. Je kan het zo gek niet bedenken, alles was te verkrijgen.
Na deze aangename acceptabele rit kwamen we aan in Salima waar we ook binnen een minuut weer in de volgende bus zaten.

Lijn B(best vol) - Salima naar Senga Bay
De bussen wachten hier tot ze vol zijn. Deze bus wachtte iets langer want hij vertrok pas nadat er 27 man achter, hangend in en op de bus zaten/stonden. Onderweg ging er een weg maar kwamen er twee bij. Kortom dit was een best bijzondere volle bus. In Senga Bay waren wij het niet eens met de prijs die de chauffeur vroeg om ons naar de lodge te brengen dus dachten wij we gaan met de fiets taxi. Omdat de chauffeur in het Malawiaans met de fiets taxi de prijs bepaalde zijn wij gaan lopen. Dit was verder dan we dachten en kwamen dorstig en bezweet aan.
De lodge was een aangenaam cadeautje. Mooi uitzicht, mooie kamer, goede douche en een zwembad. In deze prachtige omgeving zit de natuur op je lip; mieren op je veranda, baviaan in je kamer, tosti die van je bord gepikt word door een baviaan, klipdassen om het huisje, wachten op overstekende blauwapen en ga zo maar door. De 4 dagen dat we hier waren hebben we relaxed genoten van de zon en de omgeving. We hebben vier actieve dingen gedaan. Een avond naar een lokale kroeg waar we voor onze veiligheid vooraf in het huwelijk zijn getreden. We hebben een spelletje pool gespeeld en wat drankjes gedaan. Miran haar man verspeelde de twee laatste ballen in een keer waarop Miran in de rit naar de lodge zei " Nu heb ik een man zonder ballen". De drie mannen die mee waren begonnen smakelijk te lachen, inclusief de bal loze man.
Een middag een dag centrum voor gehandicapte kinderen en weeskinderen bezocht. Dit was een feest om te zien hoe goed dit draaide. Een hoopgevend voorbeeld voor heel Malawi.
Derde activiteit 15 kilometer in een kajak op Lake Malawi gepeddeld. Onderweg zagen we zee arenden vliegen en veel aalscholvers (schijtvogels, vele stenen waren hierdoor wit).
Als laatst hebben we het vissersdorp naast de lodge bezocht. Hier kregen we een rondleiding tussen de vriendelijke mensen in het dorp.

Lijn C (creatief met ruimte) - Salima naar Nhkotakota
Creatief met ruimte, onze tassen lagen onder de bank en in de achterbak die half dicht ging. Ook creatief met de ruimte op de banken. Vijf x vier mensen op een rij stoelen, je kan je armen niet kwijt dus die leg je gewoon bij een ander in de nek. Zo zat een vrouw naast ons die van de gelegenheid gebruik maakte om met Miran haar haar te spelen. De rit ging snel en voorspoedig binnen no time waren we in Nhkotakota. Hier zaten we weer voordat we het wisten in lijn D.

Lijn D (de moeite waard) - Nhkotakota naar Lozi
Even wachten voor vertrek maar binnen een poep en een scheet zaten we aan de cola in Lozi waar John (eigenaar van Bua river lodge) ons kwam halen. Water was hier het thema;) Dit is een prachtige lodge aan de Bua rivier. Maar zonder water in de rivier was het een lodge. Toen Bianc naar de wc ging en doortrok spoot het water eruit, helaas niet in de pot maar over haar voeten. Na reparatie gebeurde het snachts weer en kregen we een luxere tent met uitzicht op de rivier. Gelukkig stond in dit stukje van de rivier wel wat water en was hiermee gelijk de woning van 2 krokodillen. We hebben een heel stuk gewandeld door de lege rivier bedding en droomde van water in de rivier en hoe prachtig dit dan wel niet zou zijn. .....Wees voorzichtig met wat je wenst:) De volgende dag kwam er een donkere lucht aanzetten en zagen we een douchegordijn aan water onze kant op komen. Voordat we het wisten zaten we te bibberen van de kou in het openlucht restaurant. De regen kwam met bakken uit de lucht en s' avonds liepen we onder een paraplu naar onze tent. De volgende morgen hebben we een wandeltocht met scout en gids gedaan door dit prachtige bergachtige gebied. In de middag zaten we lekker aan de thee bij ons huisje en ineens hoorde we het weinige water in de rivier sneller stromen. Met verbazing gekeken hoe de rivier zich vulde met water, binnen een uur was de rivier een meter hoger. Op de plek waar we gelopen hebben (in de lege rivier) liep nu snel stromend water waar je zou kunnen raften. De rivier steeg zo snel omdat er ergens hogerop veel regen is gevallen. Heerlijk vlakbij de rivier op een houten vlonder bij olielamplicht, met een wijntje een spelletje Bao gespeeld. Totdat er honderde termieten om ons heen vlogen en Bianc niet meer stil kon zitten. Gelukkig stond onze 4 gangen maaltijd klaar in het openlucht restaurant. Een plekje gezocht waar de insecten minimaal aanwezig waren en daar gegeten. We werden terug naar onze tent gebracht en de vriendelijke meneer zei "weltrusten" en ging weg. Voor de tent stond een olielamp en achter de tent in de badkamer ook. Het licht is altijd prettig als je "thuis" komt maar deze avond was het een bijzonder tafereel. Bij elke olielamp vlogen wel een paar honderd termieten, door dit termieten schouwspel kon je de tent niet open doen zonder ze binnen te krijgen. Uitdaging voor Bianc was niet gillen! Uitdaging voor Miran was de olielamp uit doen. Lamp 1 gelukt na een paar minuten kon Bianc naar binnen (die er niet meer uit kwam). Diepe zucht en shirt in haar broek gestopt een eerste poging om bij de badkamer te komen, hier vlogen er wel duizend dus Miran was snel weer terug. Bij poging twee lukte het om de lamp uit te draaien, na haar kleren uitgeschud te hebben zat Miran ook termietloos binnen. De volgende ochtend lag de wasbak vol met termieten.

Lijn E (ellendig lang avontuur) - Nhkotakota naar Kasungu town
Ellendig lang avontuur wat begon met twee uur wachten voor het gaspedaal werd ingedrukt. Dit keer geen minibus(die rijden niet op dit traject) maar een 8 persoons stationachtige auto. We vertrokken toen er 10 volwassenen en 3 kinderen in zaten. Na een klein stukje rijden werd dit aantal nog vrolijk aangevuld met 4 volwassenen. Er was ons verteld dat het twee uur rijden was. We vertrokken om 12 uur en waren om half 5 in Kasungu town. De oorzaak was langzaam rijden wegens slechte wegen en autopech, ook hier krijgen ze een lekke band. Aan de kant van de weg maakte we ons enige zorgen want; beiden telefoons waren leeg (wegens geen electra bij de vorige lodge) en konden we onze lift van Kasungu town naar het national park om 3 uur niet bereiken. Na een lange rit eindelijk in Kasungu town waar al snel een taxi werd aangeboden. Eerst snel naar de bank om te pinnen en wat boodschappen doen. Door al rijdend onderhandelen over de prijs kwamen we 5 minuten te laat bij de ingang van het national park. Daar sta je dan in het donker met twee mannen voor een dicht park. Beide mannen deden hun best om iemand te vinden en ons erin te kletsen. Gelukt..... zo gingen we verder met de laatste 20 kilometer waar we een uur over hebben gedaan door het slechte wegdek, geen geschikte auto en regen wat met bakken uit de lucht kwam. We werden hartelijk ontvangen door Dominique en al snel zaten we aan een heerlijke maaltijd (mocht ook wel na ons ontbijt). Uitgeput en door de regen werden we naar onze safarihut gebracht. Dit was even slikken, het was een vierkant hutje met twee bedden en een tafeltje. De wc en badkamer was een stukje verderop bij de camping. De volgende dag zagen we alles bij daglicht en dit vrolijkte ons op. Een prachtige dam (meer) voor onze deur waar veel vogels en puku's te zien waren. Bianc liep een keer het toilet gebouw uit en stond oog in oog met een olifant. Toen de kust veilig was kwam zij Miran halen en zagen we achter ons hutje nog vier olifanten. Vol bewondering keken we naar deze imposante dieren. De 4 dagen hier hebben we twee flinke wandelingen door het park gemaakt en een game drive. Tijdens de wandelingen stond Bianc twee keer toe bijna op een kleine pufadder. Een tweede game drive viel nog in het water vanwege een flinke regen bui. We kregen een gratis fotoshoot aangeboden. Deze shoot was niet in fancy clothes maar in leger tenue. De fotoshoot was voor een goed doel namelijk "Anti-poaching Kasungu, save the elephants" (zie voor meer info hun facebook account. Stroperij is hier een groot probleem. Vorige week hebben ze 28 man op kunnen pakken. Er zijn twee vormen, 1 lokale mensen die ilegaal houtkappen en voor eten dieren slachten, 2 criminele stroperij voor handel naar het westen. Zodra de fotocampagne op facebook gaat, like en deel ons dan. Laatste spannende dier was een kleine black mamba (cobra) in de keuken. Het schijnt dat deze slangen heel snel en "springend" naar je toe kunnen komen, op drie meter afstand toch even een foto gemaakt. De slang werd weg gejaagt met een handje gesneden ui.

Lijn F (FIJN!) - Kasungu np naar Lilongwe
Fijn omdat we na lijn e ons zelf een cadeau hadden gedaan door een privé taxi te nemen. Comfortabel en al slapend (Miran) kwamen we in Lilongwe bij Mabuya camp. Hier een nachtje gebleven omdat we ons tweede cadeautje mochten aanschouwen. Dit was een luxe lodge "Madidi", een mooi en sfeervol ingerichte lodge. Onze kamer was een heel appartement met eigen badkamer en wc. Wij dachten genieten en hadden plannen voor maskertjes etc.. Bianc staat onder de douche en moest het met een heel klein pis straaltje doen. Als je al ingesopt staat en je haar in een masker zit, is dit een hele klus wat je niet opvrolijkt. Miran ging er maar niet aan beginnen dus slapen dachten we. De deur ging niet op slot grrr. Lichtelijk pissig kleedde we ons aan en gingen naar buiten om iemand te zoeken. Heel verhaal met als resultaat, een pomp ging aan en Miran kon wel douchen en de deur deed het weer. De andere dagen liepen we tegen dit zelfde probleem aan. Gelukkig kregen we de belofte dat er dinsdagochtend water zou zijn om in ieder geval schoon het vliegtuig in te gaan, anders gingen we nogmaals verkassen. De laatste drie dagen genoten van beauty verwennerij in de spa en relaxen bij het zwembad. Tussendoor twee keer naar de craftmarket waar het onderhandelen en soms hard aan toe ging om voor een leuke prijs souvenirs te halen. De laatste avond heerlijk uit eten bij de Indian bombay.
Op dinsdagoctend de dag van vertrek hadden we inderdaad de beloofde heerlijke warme douche. We waren instaat om te zingen:-) Zo konden we schoon aan onze terugreis beginnen.

Het was een bijzondere reis en zeer primitief tot en met de vakantie aan toe. We zien uit naar onze Hollandse luxe:)

Liefs Bianc en Miran