De Keniaanse zoen!:)
Door: Miran en Bianca
Blijf op de hoogte en volg Bianca en Miranda
08 November 2010 | Kenia, Limuru
Zaterdag 5.15, piep piep piep piep (wekker)
Veel te vroeg vertrokken we naar Lake Nakuru NP. Dit was een rit van ong 2 uur. Een groot deel van de rit, reden we langs de rift valley. Toen we geen huisjes niet meer zagen, zagen we al wilde dieren langs en op de weg. Degene op de weg was helaas dood. Maar je zult het niet geloven, het was een zebra! De levende, gelukkig wat meer, waren impala’s en zebra’s. Onderweg hadden we nog een plas stop maar toen we het gat in de grond zagen hoefte we niet meer.
Na ong 2 uur kwamen we aan. We reden het park in en we zagen al gelijk heeeel veeel flamingo’s, pelikanen en andere watervogels. Het water van het meer stond hoog dus konden we niet zo heel dichtbij komen. Maar alsnog was het prachtig. In een van de bomen vlakbij het water spotte we een lepelaar.
Het meer ligt centraal in het park en daar omheen ligt een groot heuvelachtig bush gebied. Hier hebben we ruim 4 uur rondgereden en gekeken naar alle dieren die we hebben gespot. Jullie zullen het niet geloven maar we hebben de neushoorns gezien. Daarnaast ook de veel voorkomende dieren die je in Afrika ziet met uitzondering van de olifanten, die zitten niet in dit park. Op een gegeven moment rijden we op een aantal andere auto’s af en vroegen ons nieuwsgierig af waar ze naar keken. Het bleek een dode impala te zijn die 4 a 5 meter hoog in een boom hing. Dus wij dachten dan moet er ook een luipaard ergens zijn. Wij zoeken en uiteindelijk zagen we, 2 bomen verder een luipaard liggen in de boom. Hij was aan het bijkomen van zijn ontbijt en de rest van de impala is de volgende maaltijd. Prachtig! We waren zo blij! Wat een prachtig beest is dit en het is echt bijzonder om een luipaard te zien van zo dichtbij. Uberhaupt een luipaard spotten is moeilijk vanwege zijn goede camouflage. Later hoorde we dat je echt mazzel hebt als je een luipaard ziet in Lake Nakuru NP. We hebben zo genoten van het rondrijden in de bush met onze haren in de wind. Het is niet te beschrijven hoe mooi het is en ons hoofd was helemaal leeg, onze gedachten was bij, “wat is het volgende dier wat we nu zullen zien”!
Wij willen op dit moment wel terug naar de bush, de prachtig natuur. Op dit moment is er een bijbelstudiegroep om ons heen bezig! Wat een chaos en lawaai maken die mensen!
Door de buitenlucht en het vroeg opstaan waren we helemaal gebroken ‘s avonds en zijn vroeg ons bed ingegaan.
Zondag konden we iets later opstaan. We vertrokken rond half 10 naar Nairobi. Onderweg er naar toe is het zo vreemd om de grote verschillen in de huizen van de mensen te zien. Wijken met “krotjes”, stenen huizen, flatgebouwen maar ook luxe woningen op een groot stuk grond wat zwaar beveiligd is. Het eerste wat we vandaag bezochten was het olifanten weeshuis. Bij binnenkomst kregen we erg het idee van een dierentuin. Je staat met voornamelijk allemaal blanke mensen achter een touw. De bush inkijkend en wachtend op de olifantenweesjes. Al snel kwamen 9 olifantjes met hun verzorgers te voorschijn uit de bush. Het dierentuingevoel verdween toen een van de verzorgers vertelde hoe dit weeshuis werkt. Weesolifantjes of gewonden jonge olifanten door heel Afrika komen hier. Dagelijks lopen ze met de verzogers de hele dag in de bush (Nairobi NP). De olifanten bepalen grotendeels waarnaar toe, dit muv tussen 11 en 12 uur. De tijd dat het opengesteld wordt voor bezoekers. Zodra de olifanten ong 2 jaar zijn verhuizen ze naar een ander opvangcetrum in een groter NP (Tsavo). Hier werken ze er langzaam naatoe dat de olifanten zelf kunnen overleven in een van de grote nationaal parken.
In dit opvanghuis vangen ze momenteel ook 3 jonge neushoorns op. Op het moment dat wij er waren liepen ze helaas in de bush. Wel goed voor de neushoorns dat ze zelf mogen bepalen waar en wanneer ze bekeken willen worden.
Hierna gingen we naar een giraffencentrum. Ook hier dachten we wat is dit voor toeristische plek. Je kreeg een handje vol brokken waarmee je de giraffen vanuit een soort uitkijktoren kon voeren. Tijdens een soort voorlichting werd ons duidelijk dat in dit centrum de Rothschild giraffen gefokt worden omdat dit soort dreigt uit te sterven.
We hadden gehoord dat we de giraffe konden kussen, dus wij hebben dat natuurlijk ook gedaan. Het beviel ons zo deze echte Keniaanse wildlife zoen dat we het 3 keer hebben gedaan. Het leuke was dat er een aantal knobbelzwijnen bij liepen, deze worden niet gefokt maar zijn stiekem naar binnen geslopen vanuit het Nairobi NP. Het blijkt dat de knobbelzwijnen vriendjes zijn met de giraffe omdat ze dezelfde vijanden hebben. De giraffe ziet ze van ver aankomen en de knobbelzwijn ruikt ze van laag bij de grond. Zo helpen ze elkaar.
Als laatst zijn we naar “de Boma” geweest. Een openlucht museum over de leefwijze van de verschillende stammen. Toen we liepen van stam naar stam leek het wel het spel, zoek de 7 verschillen. De verschillen zaten in de bouw van de hutten, gebruik van materialen en de opstelling van de hutten op het stuk land. De overeenkomsten waren dat de man meerdere vrouwen had maar een stam kon er volgens ons wel 20 hebben zo groot was de vrouwen hut. In een hal binnen hebben we een aantal traditionele dansen gezien.
Toen we thuis waren wilde we op het blog schrijven maar toen was de computer bezet.
Op dit moment zit een man te wachten dus houden we het hierbij.
Van de week plaatsen we de foto’s en een nieuw verhaal.
Liefs Miran en Bianca
Veel te vroeg vertrokken we naar Lake Nakuru NP. Dit was een rit van ong 2 uur. Een groot deel van de rit, reden we langs de rift valley. Toen we geen huisjes niet meer zagen, zagen we al wilde dieren langs en op de weg. Degene op de weg was helaas dood. Maar je zult het niet geloven, het was een zebra! De levende, gelukkig wat meer, waren impala’s en zebra’s. Onderweg hadden we nog een plas stop maar toen we het gat in de grond zagen hoefte we niet meer.
Na ong 2 uur kwamen we aan. We reden het park in en we zagen al gelijk heeeel veeel flamingo’s, pelikanen en andere watervogels. Het water van het meer stond hoog dus konden we niet zo heel dichtbij komen. Maar alsnog was het prachtig. In een van de bomen vlakbij het water spotte we een lepelaar.
Het meer ligt centraal in het park en daar omheen ligt een groot heuvelachtig bush gebied. Hier hebben we ruim 4 uur rondgereden en gekeken naar alle dieren die we hebben gespot. Jullie zullen het niet geloven maar we hebben de neushoorns gezien. Daarnaast ook de veel voorkomende dieren die je in Afrika ziet met uitzondering van de olifanten, die zitten niet in dit park. Op een gegeven moment rijden we op een aantal andere auto’s af en vroegen ons nieuwsgierig af waar ze naar keken. Het bleek een dode impala te zijn die 4 a 5 meter hoog in een boom hing. Dus wij dachten dan moet er ook een luipaard ergens zijn. Wij zoeken en uiteindelijk zagen we, 2 bomen verder een luipaard liggen in de boom. Hij was aan het bijkomen van zijn ontbijt en de rest van de impala is de volgende maaltijd. Prachtig! We waren zo blij! Wat een prachtig beest is dit en het is echt bijzonder om een luipaard te zien van zo dichtbij. Uberhaupt een luipaard spotten is moeilijk vanwege zijn goede camouflage. Later hoorde we dat je echt mazzel hebt als je een luipaard ziet in Lake Nakuru NP. We hebben zo genoten van het rondrijden in de bush met onze haren in de wind. Het is niet te beschrijven hoe mooi het is en ons hoofd was helemaal leeg, onze gedachten was bij, “wat is het volgende dier wat we nu zullen zien”!
Wij willen op dit moment wel terug naar de bush, de prachtig natuur. Op dit moment is er een bijbelstudiegroep om ons heen bezig! Wat een chaos en lawaai maken die mensen!
Door de buitenlucht en het vroeg opstaan waren we helemaal gebroken ‘s avonds en zijn vroeg ons bed ingegaan.
Zondag konden we iets later opstaan. We vertrokken rond half 10 naar Nairobi. Onderweg er naar toe is het zo vreemd om de grote verschillen in de huizen van de mensen te zien. Wijken met “krotjes”, stenen huizen, flatgebouwen maar ook luxe woningen op een groot stuk grond wat zwaar beveiligd is. Het eerste wat we vandaag bezochten was het olifanten weeshuis. Bij binnenkomst kregen we erg het idee van een dierentuin. Je staat met voornamelijk allemaal blanke mensen achter een touw. De bush inkijkend en wachtend op de olifantenweesjes. Al snel kwamen 9 olifantjes met hun verzorgers te voorschijn uit de bush. Het dierentuingevoel verdween toen een van de verzorgers vertelde hoe dit weeshuis werkt. Weesolifantjes of gewonden jonge olifanten door heel Afrika komen hier. Dagelijks lopen ze met de verzogers de hele dag in de bush (Nairobi NP). De olifanten bepalen grotendeels waarnaar toe, dit muv tussen 11 en 12 uur. De tijd dat het opengesteld wordt voor bezoekers. Zodra de olifanten ong 2 jaar zijn verhuizen ze naar een ander opvangcetrum in een groter NP (Tsavo). Hier werken ze er langzaam naatoe dat de olifanten zelf kunnen overleven in een van de grote nationaal parken.
In dit opvanghuis vangen ze momenteel ook 3 jonge neushoorns op. Op het moment dat wij er waren liepen ze helaas in de bush. Wel goed voor de neushoorns dat ze zelf mogen bepalen waar en wanneer ze bekeken willen worden.
Hierna gingen we naar een giraffencentrum. Ook hier dachten we wat is dit voor toeristische plek. Je kreeg een handje vol brokken waarmee je de giraffen vanuit een soort uitkijktoren kon voeren. Tijdens een soort voorlichting werd ons duidelijk dat in dit centrum de Rothschild giraffen gefokt worden omdat dit soort dreigt uit te sterven.
We hadden gehoord dat we de giraffe konden kussen, dus wij hebben dat natuurlijk ook gedaan. Het beviel ons zo deze echte Keniaanse wildlife zoen dat we het 3 keer hebben gedaan. Het leuke was dat er een aantal knobbelzwijnen bij liepen, deze worden niet gefokt maar zijn stiekem naar binnen geslopen vanuit het Nairobi NP. Het blijkt dat de knobbelzwijnen vriendjes zijn met de giraffe omdat ze dezelfde vijanden hebben. De giraffe ziet ze van ver aankomen en de knobbelzwijn ruikt ze van laag bij de grond. Zo helpen ze elkaar.
Als laatst zijn we naar “de Boma” geweest. Een openlucht museum over de leefwijze van de verschillende stammen. Toen we liepen van stam naar stam leek het wel het spel, zoek de 7 verschillen. De verschillen zaten in de bouw van de hutten, gebruik van materialen en de opstelling van de hutten op het stuk land. De overeenkomsten waren dat de man meerdere vrouwen had maar een stam kon er volgens ons wel 20 hebben zo groot was de vrouwen hut. In een hal binnen hebben we een aantal traditionele dansen gezien.
Toen we thuis waren wilde we op het blog schrijven maar toen was de computer bezet.
Op dit moment zit een man te wachten dus houden we het hierbij.
Van de week plaatsen we de foto’s en een nieuw verhaal.
Liefs Miran en Bianca
-
08 November 2010 - 18:23
Tamara:
Wat gaaf zeg al die dieren te mogen zien. Nou miran voor jou een droom die weer uitkomt! Geniet er maar van. En bianc op veilige afstand blijven he... Knuffie -
08 November 2010 - 18:27
Sanne DW:
Gaaf hoor zo'n rit door de bush! Kan me voorstellen dat het even een goede afleiding is van alles wat jullie zien en meemaken!
Xx -
08 November 2010 - 18:45
Myrth:
't verhaal is gewoon niet voor te stellen hier, in de kou, met onze handschoenen weer uit de kast...jullie daar met al die "dierentuin"dieren..
bijzonder hoor.. volgend X geen Lion-walk, maar een Elephant-walk?
Liefs,Myrth -
08 November 2010 - 18:49
Amber:
Hallo!!
Heb net even jullie verhaaltjes gelezen en het klinkt echt super!! Super gaaf zo'n rit door de bush, heel erg interessant om het allemaal te lezen, erg bijzonder! Xx am -
08 November 2010 - 18:51
Myrth:
sjee helaas geen lebberende Miran met eeen mooie keniaan?????
(dat was in eerste instantie mijn reactei, maar jullie verslag was zo mooi dat ik wat anders op schreef..;-) ) -
09 November 2010 - 08:36
Anneke En Gerard:
Wat GAAAFFFFFFF al die beesten!!!!!!!!!! Ik ben stinkend jaloers op deze ervaringen. Geweldig dat jullie dit hebben meegemaakt na die andere ingrijpende ervaringen. Liefs van ons. -
09 November 2010 - 16:09
Ria Van Ede:
Ja, hoe is het zebrapad uitgevonden? (Geen leuk grapje) Maar wel een giraffe zoenen en niet het knobbelzwijn? Zielig hoor, voor het zwijntje. Geweldig! Ik zou jaloers worden. Geniet maar met volle teugen! Dat hebben jullie wel verdient met jullie goede werk.
Liefs. -
09 November 2010 - 16:16
Sabine:
Wat hebben jullie een super gaaf weekend achter de rug, geweldig!!!! Liefs -
09 November 2010 - 17:50
Jiska:
Hoi miranda en Bianca,
Wat een trieste foto's echt triest hoe ze die afwas moesten doen. Maar leuk dat jullie foto's hebben gemaakt van een paar kleren van ons echt leuk!!!!
doei dikke kus Jiska -
10 November 2010 - 11:27
Suzan:
Ik wil foto's zien !! Wat gaaf zeg, het is mooi om te lezen wat jullie meemaken, maar waarschijnlijk nog mooier om het zelf mee te maken. Blijf vooral schrijven en foto's plaatsen !!
liefs voor jullie beide ! -
10 November 2010 - 14:40
Karina:
Hey dames, wat hebben jullie er weer een mooi verhaal van gemaakt.
Hoe is het daar met jullie, met gaat alles goed, begint al weer te wennen, moet het weekend weer beginnen met werken, daar heb ik nog geen zin in maar ja, eenmaal weer aan de slag, dan zal het wel goed komen. Fijne tijd nog, zie al weer uit naar jullie volgend verhaal.
xxx karina -
10 November 2010 - 14:42
Annet:
eej
leuk verslag, hoe is het daar verder??
mis het wel hoor, is hier maar koud brr.
nou geniet er nog maar lekker even van
groetjes annet -
10 November 2010 - 20:17
Ineke:
Wat fijn om te lezen dat jullie genieten van alles wat jullie doen.Ik geniet weer van jullie verslagen en ben trots op jullie ,nou tot het volgende verslag maar weer dikke knuffel voor jullie -
10 November 2010 - 20:28
Tas En Rob:
Hey meiden,geweldig weekend gehad dus!!Heb echt gelachen om de giraf en en zen vriendje!!
En om bianc der foto!,zoenend met de giraf!! Geweldig! veel liefs van tas en rob
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
