Hallo, Jambo, Supa

Supa!

Inmiddels hebben we onze draai aardig gevonden. Vanwege de drukte in de bush hebben we eindelijk tijd gevonden om iets te schrijven:)
We zijn een beetje de dagen kwijt door onze bush relaxed stand. Hierdoor zijn we niet meer in staat om elke dag te beschrijven maar proberen we er een groot bush verhaal van te maken.
Laten we beginnen met het feit dat we inmiddels 1 taal extra eigen hebben gemaakt, namelijk de taal van de gnoes:) Door het heerlijke eten wat bestaat uit uien, bonen en rijst beheersen onze darmen de taal van de gnoes!

In de afgelopen ander halve week hebben we verschillende dingen gedaan.

1 keer per week gaan we de hele dag met de jeep de bush in en tellen we per km alle dieren die we zien. Ook afgelopen week hebben we ontzettend veel dieren moeten tellen met name de gnoes.

2 keer per week gaan we met de jeep de bush in en doen we big cat monitoring. Hierbij gaan we op zoek naar de katachtigen (luipaard, leeuw, cheetah). Als we leeuwen hebben gevonden dan proberen we zoveel mogelijk duidelijke foto’s te maken en ze te identificeren. Alle informatie wordt verwerkt in een database. Inmiddels zijn er 3 troepen leeuwen gevonden maar ze verwachten dat er meer troepen zijn. Wij hebben het geluk dat we al een aantal leeuwen van 2 troepen hebben gezien. Afgelopen donderdag was de jackpot, we hebben 1 troep van 16 leeuwen gezien. Het was geweldig, we hadden het gevoel dat overal leeuwen liepen. Dat was nog niet alles, ze liepen tussen de struiken waar ook een kudde van zo’n 30 olifanten stond. Op de achtergrond zag je giraffen en om het nog even wat specialer te maken stond er ook een buffel vlakbij. Even terugkomend op de kudde olifanten, deze kwamen boven de bush uit en er was 1 heel klein olifantje van een paar maanden oud die veilig onder zijn moeder stond. Je voelde de spanning en het was een onbeschrijvelijke mooie gave spectaculaire situatie:)

1 ochtend hebben we Barbara (vrijwilligster) geassisteerd met lesgeven over hoe je een goede cv maakt. Dit was op de KGS (koiyaki guiding school). De klas bestaat uit 20 studenten die tussen de 19 en 30 jaar zijn.

2 middagen zijn we naar de Oleseri primary school geweest. African Impact komt hier 1 keer per week voor de wildlife club. De eerste keer hebben we een les gegeven over de verschillende continenten verchillende bijbehorende dieren. En hebben we als afsluiting een tekenspel gedaan met een dobbelsteen. De dobbelsteen was het leukste gedeelte want dat kennen ze hier niet. De tweede keer dat we er waren was het een afsluiting van het schoolseizoen. Naast het bedanken van iedereen werden de 5 beste leerlingen per klas opgenoemd en kregen ze een kleinigheidje. Namens de wildlife club heeft Cath (coordinator) alle deelnemers en school bedankt en mochten wij de deelnemers van de wildlife club een gevulde etui overhandigen. Paps, bedankt voor de pennen, ook namens de kinderen!

We zijn ook bezig geweest met het aanleggen van een volleybalveld. Toen het half af was werd het veld al enthousiast gebruikt. We werden uitgenodigd om mee te doen. Max (vrijwilliger) en Bianca besloten om mee te doen. Miran is verder gegaan met het verven van de wegwijzers. Dit zijn grote stenen die op kruispunten in de bush je de weg wijzen. Voor het volleyballen zijn we van Talek naar hier gereden en hebben we onderweg de stenen groen geverfd. Dit betekend dat je met zijn 5en in de jeep zit en om de beurt een steen groen mag schilderen. Maar het was een leuke rit. Onderweg waren we op zoek naar een grote steen die we nodig hadden voor een van de kruispunten. We zagen een hele mooie steen dus wij dachten die gaan we halen. Toen de steen in de jeep lag kwam er een oude Masai man aangerend die in het Maa tegen ons aan het praten was en gebaarde dat de steen terug moest. Sammy (chauffeur) die geen Maa spreekt maar wel Swahili, kon eruit opmaken dat het een grafsteen was. Wij als een speer die steen weer terug gelegd en meerdere malen Pole Pole (sorry in Maa) gezegd.

De avond voor Barbara weg ging was er een kampvuur geregeld. We zaten met een grote groep om het vuur en hier gaf elk persoon zijn mening of Jarom (chauffeur) een Impala of een Gnoe moest zijn. Uiteindelijk besloot hij om een Gnoe te zijn ondanks het tegen advies van sommige zoals, de hersenen van een Gnoe is net zo groot als een vlieg. Een ieder wordt hier benoemd als een soort antilope. Miran is de coke‘s hartebeest en Bianc een Topi.
De volgende dag mochten we mee Barbara wegbrengen naar Basecamp. Dit is een soort centre parcs in the bush. Hier hebben we genoten van een heerlijk uitgebreidde lunch en was het een welkome afwisseling van het rustige weekend.

Afgelopen vrijdag hebben we in de resource room gewerkt van KGS. We hebben de ruimte schoongemaakt en hebben een grote start gemaakt met naamkaartjes maken van de alle aanwezige spullen zoals botten en schedels van dieren. Ook zijn we bezig geweest met het maken van een insecten bord. Die middag hebben we KGS lessen voorbereid voor volgende week.
Deze dag was er een examen voor studenten die voor zilver gingen. De basisopleiding kun je vervolgen met brons, zilver en goud. Dickson (coordinator) deed ook examen. We wachten nog in spanning op de uitslag. Sammy (coordinator en kok) heeft afgelopen week examen gedaan voor brons in Nairobi. Helaas heeft hij het niet gehaald. Het slagings percentage ligt hier heel laag. De examens zijn erg moeilijk. Miran haar eigengemaakte kaarten van de dieren kwamen erg goed van pas. Alle kaarten gingen van hand tot hand en Dickson wilde een aantal kaarten mee om te identificeren. Na het examen vertelde Dickson dat een van de vragen ging over de door hem geindentificeerde vlinder.

Zaterdag hebben we een game drive gedaan naar de Mara rivier in het Masai Mara NP. Sprakeloos na deze dag. Weer zoveel dieren gezien. Het wordt voor jullie een beetje saai om telkens te horen welke dieren we hebben gezien maar voor ons blijft het bijzonder.
De hoogte punten voor ons waren;
We waren getuigen van een kill, een lilac breasted roller die sloopte een mega grote sprinkhaan.
We zagen twee leeuwen onder een boom die hun net gedoodde buffel in de gaten hielden. Vlakbij was er een groep aasgieren aan het wachten tot zij hun slag konden slaan. Op de achtergrond liep een jackhals te kijken of hij ook een graantje mee kon pikken. Miran vond het jammer dat ook zij niet mocht proeven maar was blij dat ze foto’s mocht maken. Ook zagen we vier poten drijven in de rivier. Bleek een krokodil zijn prooi mee te nemen naar een veiliger plek.
Voor even dachten we dat we een kleine migratie zouden zien over de Mara rivier maar helaas bleef het bij het drinken uit de rivier. We zagen ong 1000 zebra’s en gnoes bij elkaar staan.
En als laatst had Miran een mega goede spot. Ze wilde een hyena op de foto en ja hoor, ze zag tot 2 keer toe een hyena en natuurlijk heeft ze als bewijs prachtige foto’s.

WIST JE DAT?

We in Naboisho reservaat zitten en dit midden in het Masai gebied zit en niet te vinden is op een kaart.

Masai mensen als lichaamsdecoratie en familie kenmerk:- grote gaten in hun oren snijden en hierdoor mega oorlellen hebben. – een tand uit hun ondergebit slaan. – brandmerken in hun gezicht maken.

De Masai kledij een sjuka is. Dat is een grote lap stof die door man en vrouw op verschillende wijze wordt gedragen. De Masai kleur is rood. En er is ons verteld dat ze geen ondergoed dragen hieronder:)

De Nederlandse taal klinkt als een Keniaanse tribe, namelijk de Luo.

We elke dag gek worden van alle vliegen. Je kan nergens rustig zitten zelfs niet op de wc! Want dat is hun eetkamer:)

We afhankelijk zijn van regen en rivierwater. Hiermee doen we alles, afwassen, douchen e.d. We zijn erg blij dat we nog niet ziek zijn. Het water voor de douche wordt verwarmd door een houtkachel die alleen `s avonds brand.

We 's avonds veel lol hebben met het luiteren naar Masai muziek en we leren te dansen van Danson (coordinator en nachtwacht). Wij tijdens het tanden poetsen stiekem voor de spiegel oefenen:)

We een avond onze bioscoop vroegtijdig moesten sluiten omdat er een kudde olifanten ons kant opkwamen en we voor veiligheid naar bed moesten.

Dank je wel voor jullie reactie, we gaan ze straks bij het plaatsen van dit verhaal lezen!

Een dikke gnoe groet uit de bush:)