This is Africa!
Door: Miran en Bianca
Blijf op de hoogte en volg Bianca en Miranda
30 Oktober 2010 | Kenia, Limuru
Hallo allemaal,
Hier zijn we weer. Gisteravond tijdens het schrijven van het Blog klikte we even op bewaren. Wij dachten slim te zijn omdat de internetverbinding niet altijd even goed werkt hier. Maar tot onze verbazing werd het geschreven stuk al geplaatst als reisverslag! Vervolgens hebben we het verslag gewijzigd en aangevuld. Enige tijd later was het verslag 3 keer zo lang en klaar! Wij blij! We klikte op bewaren en weg was de verbinding en ons verslag! GRRRRRR!!!!! Gefrustreerd en wel zijn we gestopt en pakken nu de draad weer op.....
We waren gebleven bij de sportdag donderdag. De kinderen waren mooi aangekleed en we gingen de mega grote truck in. Het was een groot feest in de truck. De kinderen zongen uit volle borst. Ze keken ook hun ogen uit. De meeste hebben nog nooit in een auto of iets dergelijks gezeten en zijn buiten hun eigen dorp geweest. Toen we er bijna waren begonnen wij, 3 Nederlanders luid te zingen, "we zijn er bijna". De kinderen waren verbaasd en moesten lachen.
Op Brackenhurst gingen we met zijn allen naar het speelveld waar de kinderen lekker konden rondrennen en spelen. Er stond een tafel met knutselspullen om vlaggen te maken, ze konden gesmienckt worden en er werd een spandoek gemaakt met alle handen van de kinderen erop!
Op het veld staan schommels, glijbanen en wipwappen. Ze hadden het enorm naar hun zin.
De lunch werd verzorgt door African Impact. Tot onze verbazing kreeg ieder kind een heel brood en een zak melk! Als toetje kregen ze een banaan. De kinderen propte het droge brood in hun mond alsof hun leven ervan af hing. Dat is wel begrijpelijk want de snelle en grote eters haalde nog een portie bij een ander kind. De kinderen die nog wat over hadden kwamen het bij ons brengen om het te bewaken. Na de lunch konden de kinderen nog even heerlijk spelen.
Nadat we alle kinderen moe en voldaan in de truck hadden geholpen zijn wij terug gegaan naar ons kamer.
In onze kamer hebben we de twee grote tassen vol donaties uitgepakt en naar ons inzicht een verdeling gemaakt. Maandag overleggen we het even met Charity van African Impact.
Vrijdagochtend gingen we al vroeg ons bed uit. We gingen naar de sloppenwijken in Nairobi. Aangezien het verkeer daar naar toe een chaos is moesten we vroeg weg. Onderweg hebben we onze ogen uitgekeken. Begin van de stad zagen we ontzettend veel Maraboes! Miran was zo verbaasd, die horen niet in de stad. Dat zijn aaseters zei ze. Wel apart dat je van die grote vogels ziet nesten in bomen midden op de rotonde! Maar ja, er is zoveel puin en vuil in en om de stad dat ze hun eten daar wel tussen uit kunnen plukken.
We kwamen aan bij een sloppenwijk en we moesten nog een stuk lopen voor we bij de school kwamen. We liepen midden door de "winkelstraat". Winkels en mensen genoeg maar een straat? Je hebt aan de zijkanten de winkels, dan de open riolering en de straat van puin. En toen kwam er ineens een politiewagen met sirenes aan! Wij kijken wat er aan de hand was. En toen voelde we plaatsvervangende schaamte. 2 touringbussen vol met blanke mensen met camara's kwamen erachter aan en kregen een rondleiding door de sloppenwijk! Niet normaal! Echt aapjes kijken! Het leuk was wel dat wij het meeste opvielen:)
Binnenkort zijn we op veel foto's van touristen te zien:)
We kwamen aan bij de school en moesten over een klein bruggetje over de riolering naar binnen. De school bestond uit 5 kleine hokjes van golfplaten die uitkwamen op een smal gangetje. We werden met een warm welkom ontvangen en werden in elke klas voorgesteld. Nadat we 5 min geholpen hadden met les geven gingen we met zijn allen in het gangetje staan en begonnen de kinderen heel hard te zingen.
Vervolgens liepen we naar het sportveld! Wat een groot stoffig grindbak bleek te zijn. Hier gingen we verschillende spelletjes met de kinderen spelen. Zoals een soort Anna maria koekoek, wat zij "What's the time mister Lion" heet. Ook gingen we voetballen en touwtje springen. We liepen na deze activiteit terug door de winkelstraat naar de school en namen afscheid.
En nu het grote contrast!!!
We gingen naar een mega groot winkelcentrum. Hier heb je hele luxe winkels en een grote Masai markt. Een markt waar lokale mensen hun handgemaakte souverniers verkopen. Na een uurtje hadden we het wel gezien en zijn we met een ijsje op een muurtje buiten gaan zitten.
Na het eten zijn we achter de computer beland. De rest van het verhaal begint dit verslag mee.
Nog een aantal kleine dingetjes;
- We konden dinsdag toch nog heerlijk douchen.
- Miran kreeg bijna een tandenborstel die in al die kinderen hun mond had gezeten in haar mond. Een van de kinderen dacht, ik ben klaar en nu jij aan de beurt:) Die kop van Miran! ik kwam niet meer bij!
- Op de Masai markt kreeg Miran een mooi steentje in een vorm van een hartje om hem niet te vergeten.
Zodat we de dag dat we wel souverniers gingen kopen we bij hem terug zouden komen. We gingen alleen maar kijken, niet kopen:)
- Bianca dacht, heb nog geen rare insecten gezien of in mijn haren gehad. Nou tijdens de sport dag kwam er een griezel van een beest op haar hoofd en belande uiteindelijk op haar schouder. Gelukkig redde Miranda het beestje van Bianca haar doodslag:)) nee hoor, dat durft ze niet eens. Daarna een uitgebreidde fotosessie! Dus jullie zien nog wel wat het is.
Dit was het weer en nu gaan we weekend vieren!
Tot de volgende keer!
liefs en een xje van Miranda en Bianca
Hier zijn we weer. Gisteravond tijdens het schrijven van het Blog klikte we even op bewaren. Wij dachten slim te zijn omdat de internetverbinding niet altijd even goed werkt hier. Maar tot onze verbazing werd het geschreven stuk al geplaatst als reisverslag! Vervolgens hebben we het verslag gewijzigd en aangevuld. Enige tijd later was het verslag 3 keer zo lang en klaar! Wij blij! We klikte op bewaren en weg was de verbinding en ons verslag! GRRRRRR!!!!! Gefrustreerd en wel zijn we gestopt en pakken nu de draad weer op.....
We waren gebleven bij de sportdag donderdag. De kinderen waren mooi aangekleed en we gingen de mega grote truck in. Het was een groot feest in de truck. De kinderen zongen uit volle borst. Ze keken ook hun ogen uit. De meeste hebben nog nooit in een auto of iets dergelijks gezeten en zijn buiten hun eigen dorp geweest. Toen we er bijna waren begonnen wij, 3 Nederlanders luid te zingen, "we zijn er bijna". De kinderen waren verbaasd en moesten lachen.
Op Brackenhurst gingen we met zijn allen naar het speelveld waar de kinderen lekker konden rondrennen en spelen. Er stond een tafel met knutselspullen om vlaggen te maken, ze konden gesmienckt worden en er werd een spandoek gemaakt met alle handen van de kinderen erop!
Op het veld staan schommels, glijbanen en wipwappen. Ze hadden het enorm naar hun zin.
De lunch werd verzorgt door African Impact. Tot onze verbazing kreeg ieder kind een heel brood en een zak melk! Als toetje kregen ze een banaan. De kinderen propte het droge brood in hun mond alsof hun leven ervan af hing. Dat is wel begrijpelijk want de snelle en grote eters haalde nog een portie bij een ander kind. De kinderen die nog wat over hadden kwamen het bij ons brengen om het te bewaken. Na de lunch konden de kinderen nog even heerlijk spelen.
Nadat we alle kinderen moe en voldaan in de truck hadden geholpen zijn wij terug gegaan naar ons kamer.
In onze kamer hebben we de twee grote tassen vol donaties uitgepakt en naar ons inzicht een verdeling gemaakt. Maandag overleggen we het even met Charity van African Impact.
Vrijdagochtend gingen we al vroeg ons bed uit. We gingen naar de sloppenwijken in Nairobi. Aangezien het verkeer daar naar toe een chaos is moesten we vroeg weg. Onderweg hebben we onze ogen uitgekeken. Begin van de stad zagen we ontzettend veel Maraboes! Miran was zo verbaasd, die horen niet in de stad. Dat zijn aaseters zei ze. Wel apart dat je van die grote vogels ziet nesten in bomen midden op de rotonde! Maar ja, er is zoveel puin en vuil in en om de stad dat ze hun eten daar wel tussen uit kunnen plukken.
We kwamen aan bij een sloppenwijk en we moesten nog een stuk lopen voor we bij de school kwamen. We liepen midden door de "winkelstraat". Winkels en mensen genoeg maar een straat? Je hebt aan de zijkanten de winkels, dan de open riolering en de straat van puin. En toen kwam er ineens een politiewagen met sirenes aan! Wij kijken wat er aan de hand was. En toen voelde we plaatsvervangende schaamte. 2 touringbussen vol met blanke mensen met camara's kwamen erachter aan en kregen een rondleiding door de sloppenwijk! Niet normaal! Echt aapjes kijken! Het leuk was wel dat wij het meeste opvielen:)
Binnenkort zijn we op veel foto's van touristen te zien:)
We kwamen aan bij de school en moesten over een klein bruggetje over de riolering naar binnen. De school bestond uit 5 kleine hokjes van golfplaten die uitkwamen op een smal gangetje. We werden met een warm welkom ontvangen en werden in elke klas voorgesteld. Nadat we 5 min geholpen hadden met les geven gingen we met zijn allen in het gangetje staan en begonnen de kinderen heel hard te zingen.
Vervolgens liepen we naar het sportveld! Wat een groot stoffig grindbak bleek te zijn. Hier gingen we verschillende spelletjes met de kinderen spelen. Zoals een soort Anna maria koekoek, wat zij "What's the time mister Lion" heet. Ook gingen we voetballen en touwtje springen. We liepen na deze activiteit terug door de winkelstraat naar de school en namen afscheid.
En nu het grote contrast!!!
We gingen naar een mega groot winkelcentrum. Hier heb je hele luxe winkels en een grote Masai markt. Een markt waar lokale mensen hun handgemaakte souverniers verkopen. Na een uurtje hadden we het wel gezien en zijn we met een ijsje op een muurtje buiten gaan zitten.
Na het eten zijn we achter de computer beland. De rest van het verhaal begint dit verslag mee.
Nog een aantal kleine dingetjes;
- We konden dinsdag toch nog heerlijk douchen.
- Miran kreeg bijna een tandenborstel die in al die kinderen hun mond had gezeten in haar mond. Een van de kinderen dacht, ik ben klaar en nu jij aan de beurt:) Die kop van Miran! ik kwam niet meer bij!
- Op de Masai markt kreeg Miran een mooi steentje in een vorm van een hartje om hem niet te vergeten.
Zodat we de dag dat we wel souverniers gingen kopen we bij hem terug zouden komen. We gingen alleen maar kijken, niet kopen:)
- Bianca dacht, heb nog geen rare insecten gezien of in mijn haren gehad. Nou tijdens de sport dag kwam er een griezel van een beest op haar hoofd en belande uiteindelijk op haar schouder. Gelukkig redde Miranda het beestje van Bianca haar doodslag:)) nee hoor, dat durft ze niet eens. Daarna een uitgebreidde fotosessie! Dus jullie zien nog wel wat het is.
Dit was het weer en nu gaan we weekend vieren!
Tot de volgende keer!
liefs en een xje van Miranda en Bianca
-
30 Oktober 2010 - 10:22
Ria Van Ede:
Hoi lieve meiden,
Ja, het is echt een cultuurshock die je daar meemaakt. En ik was daar ooit alleen maar als toerist. Geweldig wat jullie allemaal doen! Bewondering en petje af (als ik die al droeg)
Geniet van het weekend. Liefs en Kus -
30 Oktober 2010 - 10:29
Sylvia:
Was ze weer!
Wat lijkt het me mooi om met al deze kinderen om te gaan(misschien soms even met de neus dicht)maar het geeft denk wel een heel goed gevoel. Ben héél benieuwd wat er nu op je hoofd zat.Een fijn weekend en tot de volgende keer maar weer.
Knuf van mij Syl -
30 Oktober 2010 - 10:40
Sabine:
Oh meiden wat een verhalen al weer. Elke keer als ik weer wat lees zit ik helemaal in gedachten bij jullie in Kenia. Jullie maken wel wat mee hoor en wat een verschil met Nederland.
Meiden heel veel succes en hopelijk kunnen jullie alles ook een plekje geven. Succes en zet hem op!!! Liefs -
30 Oktober 2010 - 12:56
Ruth:
Stoer!!!!!
In gedachten bij jullie; gave dingen weer hoor die jullie doen; ben wel jaloers ;-).
Wat een idiote wereld is het toch...
Liefs! -
30 Oktober 2010 - 19:52
Myrth:
elke dag een verslag! WAT een luxe;-)
Terwijl jullie de zon voelen branden, komt hier de regen lekker neer en gaat de wintertijd in! brr.. IJSJE eten; moet er nu niet aan denken, geef mij de oliebollen maar.
Maar die KIDS!! thanx dat jullie er zijn! -
31 Oktober 2010 - 08:22
Tante Petra:
Hallo dames,
Lekker weertje daar neem ik aan! Hebben jullie de kindertjes al leren klappen in doventaal hahaha.Ik heb nog geen verhalen gehoord over gevaarlijke leeuwen,slangen, tijgers en andere wilde dieren. Gaan jullie nog de jungle in? In de picture staan bij de toeristen,topmodels van Kenia (hihi) maak er nog een mooie tijd van voor jullie het weten is het alweer voorbij en zit je weer in het koude kikkerlandje.
XOX Tante Petra
-
31 Oktober 2010 - 12:11
Hennielouise@hotmail:
wat beleven jullie veel zeg heb ook een weekje vakantie gehad dus ben genieuwd hoe ronald reageerd maar heb niet zon mooi weer als julliegehad regen huhu, ik geniet van jullie verslagen en kijk er naar uit dikke kuzzzz hennie -
31 Oktober 2010 - 15:45
Patricia:
Hey maiden, wat heerlijk om vanuit thuis op de bank jullie verhalen weer mee te kunnen leven! Het is een heus uitstapje om alles te lezen wat jullie beleven!! Kan niet wachten op het volgende avontuurtje. Denk aan jullie, zet hem op...en geniet!! xxx -
31 Oktober 2010 - 18:42
Fam De Vries:
hey
Gelukkig Bianc de enge beestjes slaan je niet over hahaha, echt wat voor jou, gelukkig heb je Miranda als reddende engel bij je.
Jullie hebben in dat ene weekje al wel ontzettend veel meegemaakt en wat een verschil als je het vergelijkt bij de luxe die we dan hier hebben, dus als je de volgende keer langs komt op de camping kan je dus best een nachtje blijven in een tentje hahaha.
Keep up the good working en geniet zo hier en daar ook nog wat natuurlijk.
Tot hoors, dikke kus van ons -
01 November 2010 - 10:53
Saskia:
he meiden,
wat heerlijk om al jullie verhalen weer te lezen en zoals elke keer ben ik gezond jaloers;-)
Geniet van alles.
xx saskia -
01 November 2010 - 11:17
Gerard En Anneke:
Wat een ervaringen.... Miran zullen wij nog wat tandenborstels voor jou opsturen??? (Die kun je dan achterlaten).:) Het is 'leuk' om jullie ervaringen te lezen. Het geeft een goede indruk van jullie ervaringen. We leven met jullie mee.
Liefs van ons. -
01 November 2010 - 21:27
Tas En Rob:
Ben benieuwd wat voor beest het was!!!
Veel plezier weer deze week!!
kusje van ons allemaal -
02 November 2010 - 12:55
Marina Engel:
hoi wat leuk weer te lezen wat jullie allemaal weer beleven ben benieuwd wat het gevaarlijke beest op bianca haar hoofd was.
Groetjes Marina -
04 November 2010 - 15:05
Suzan:
Hoi meiden !!!
Fantastisch dat we weer op en top mee kunnen genieten van jullie avonturen !! Dapper hoor Bianca dat je elke keer je weer door al die enge beesten heen worstelt...Maar gelukkig heb je Miranda die je elke keer weer red van al die beessies !!!
Keep up the good work !! Ben trots op wat jullie daar doen !!
Veel liefs uit nat en koud Lelystad van Suzan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
