Beestjes overal beestjes...

Dag lieve allemaal, helemaal uitgerust en ontspannen zitten we weer "thuis" achter de laptop. Het doet ons goed al jullie reacties te lezen. Bedankt hiervoor!

Even terug in de tijd, vrijdagmiddag waren we na een uurtje rijden op de plaats van bestemming Jungle Junction Island, een eiland midden in de Zambezirivier. De eigennaar is een bijzondere man, voor wie de film Cocktail kent hij lijkt sprekend op de tegenspeler van Tom Cruise, zijn naam weten we even niet maar deze heette Brad.
Toen we onze spullen in ons hutje hebben gezet en ons tweepersoons bed hebben bewonderd hebben we de zonsondergang vanuit een Makoro (kano) midden op de Zambezirivier bewonderd. Miss D was de gastvrouw met baard, die ons eten verzorgde. We kunnen zeggen dat we niets tekort zijn gekomen. Rond een uur of half tien zaten we lekker samen op de veranda voor ons hutje, onder een prachtige sterrenhemel!!!
We wilde vroeg gaan slapen maar konden onze ogen niet van de steren afhouden en waren druk aan het kletsen. Opeens zagen we twee ogen op het randje van het balkon. De Camera lag gelukkig in de buurt de Miran pakte deze snel en maakte vele foto's. Bianca vraagt zachtjes heb je hem? "SSStt ik heb alleen zijn staart, Ssst ik heb alleen zijn kop...hihi uiteindelijk het beest er heel opgekregen en we zijn niet opgegeten. Ook heeft Miran hier niet een extra avondmaaltijd van gemaakt. Volgende dag met onze foto in de hand nagevraagt wat het was. Volgens ons kon het een mix zijn van een wasbeer, vos, cheetah en katachtige. Het bleek een Genet te zijn (wilde kat). Prachtig beest!
Voor het slapen gaan nog over smalle, donkere bospaadjes met enkel een mijnlampje op ons hoofd naar het toilet. Onderweg en in de wc (eigenlijk overal)liepen veel miljoenenpoten. Zielig om op te stappen, dit geeft ook een heel vies en naar geluid. Stel je voor je ziet bijna niets, hoort allerlei geritsel en gezoem en dan ineens hoor je onder je slipper vandaan krrrrstsst flats :))) Hierbij nog een gil van Bianca en je zit live in een horrorfilm.

Zaterdagochtend zijn we naar het vaste land gegaan en hebben het dorp daar bekeken. Dit dorpje is in de middel of nowhere. Kinderen uit het dorp komen gelijk naar je toe, geven je een handje en lopen heel de weg mee.Een van de kindjes was heel zwak en zat snel bij Bianca op de arm (de hele weg). Bianca heeft nog meer bewondering voor de Afrikaanse vrouwen omdat zij de hele dag met hun kind op de rug lopen. De huisjes waren van klei met rieten daken, een enkele was van steen en pleisterwerk. Elke familie heeft zijn eigen stukje grond en zo is het dorpje verspreid over een aantal kilometers. Brad is voor het dorp een school aan het bouwen. Deze hebben we bekeken.
We hebben gelunched op het strand, welke niet groter was dan Miran haar tuin (voortuin:)). We wilde zwemmen maar na het advies van de peddellaars hebben we dit niet gedaan, vanwege de mogelijke krokodillen. Onze beach muziek bestond uit waterspuitende hippo's.
'S avonds lekker in de bar een mosi gedronken, Bianca thee en later rond het kampvuur aan de wijn.
Hier leerde een Zambiaan ons een Zambiaans lied.

Zondag ochtend vroeg het bed uit, we waren uitgenodigd in de kerk van het dorp. Dit was een aparte ervaring.
Als afsluiting hebben we een Makoro race gedaan. Bianca was tweede, Miran derde.
Klaar om weg te rijden toen startte de bus niet. Gelukkig zijn Zambianen heel handig en behulpzaam en konden we na een kwartiertje vertrekken.
Thuis gekomen had mama Yvie een heerlijke lunch klaar staan.
Vanmiddag gingen we nog even naar de Spar die dicht was. Dus als troost heerlijk op een terrasje een ijsdessert gegeten.

Dit was ons geweldige weekend!