verhuizing, Livingstone backpackers hotel

Hey hallo allemaal!

Maandag waren we onverwachts nog een extra dag samen. Miran ging pas dinsdag middag weg.
's morgens gingen we ons visum verlengen en alvast spullen inpakken in de bibliotheek. Dozen kennen ze hier niet dus alles in bakken en manden doen.
Voor de lunch vertrokken er drie hele lieve en leuke meiden(vrijwilligsters) Zo jammer, je raakt zo snel gewend aan elkaar. Het is toch moeilijk om dan afscheid te nemen.
' s middags na de lunch gingen we stenen maken. Hiermee willen ze een nieuwe school bouwen. We begonnen met het cement maken. Je schept zand en cementpoeder op een berg. Voegt water toe en dan mixen maar met een schep. Erg zwaar maar het is wel grappig om te doen. Vervolgen schep je het in een vorm. Dan loop je naar een leeg stuk grond waar je de vorm omdraaid en dan heb je een steen.
Er kwamen lokale jongens helpen. Zo lief, ze staan gewoon hard te werken en te helpen in hun vrije tijd zonder betaald te krijgen. Dat is toch geweldig!!
's avonds hadden we een meeting over de world aids day en de verhuizing.
Vervolgens nog heerlijk een bak koffie gedronken(Miran dan) bij Rhapsodys met zijn allen. Was erg gezellig.

Dinsdag ochtend gingen we de mars doen voor the world aids day. Het was maar een wandeling van ong een half uur. Aangekomen op het veld waar het officiele gebeuren plaats vond begon het te regenen. Gelukkig duurde dit maar een half uurtje. Je stond namelijk niet overdekt en er werden optredens gedaan door verschillende groepen en kinderen.
Dit was erg leuk om te zien. De mensen hier kunnen zo goed bewegen. Niet normaal. Wat grappig was, is dat je geld kan geven voor een groep die jij goed vind. Je loopt dan naar het stenen podium, moet een dansje meedoen en dan het geld geven. Ik en twee andere meiden daar naar toe, een dansje gedaan en geld gegeven. Met het geld dat de mensen krijgen stoppen ze in anti aids projecten in hun community of school.
Na deze ochtend ging Miran weg.
Wij gingen alle spullen verder inpakken en naar ons nieuw verblijf brengen. We zaten tussen de spullen achter in de truck. Geweldig de manier van verhuizen hier. Nou pa en cardo, ik kan zo met jullie mee stucen en verhuizen:) Moest wel aan jullie denken!
Het is hier geweldig. Een zwembad, een bar, een heerlijke douche, beter bed, eten is heerlijk! Kortom, een leuke verandering voor de laatste twee weken.
' s avonds met de vier nieuwe vrijlligers kennis gemaakt en een borrel gedronken op ons nieuwe locatie!

Woensdagochtend ging ik naar maramba clinic. Er kwam een vrouw binnen met een mega wond op haar been. Ze was gebeten door een hond. Ze lieten haar gewoon wachten en al het bloed liep langs haar been op de grond. Dus ik liep naar de hoofdzuster om te zeggen dat ik haar ging verbinden en dat ze als eerst naar de dokter moest. Dit was ok. Ik heb nog nooit zo een diepe wond gezien. Zag het bot zitten. Ben blij dat ik geen verpleegster ben. Zo zielig, de tranen liepen over haar wangen. Elke week heb je wel twee mensen die gebeten zijn door de honden.
Elke keer als ik daar werk komt er een oude man van het old people home met een patient. Zo grappig. Hij maakt een babbel en is super trots dat hij zo een belangrijke taak heeft. Ik zeg telkens weer, sweet patato, good job! En dan zie je die mooi glimlach(met drie tanden) tevoorschijn komen.
' S middags gingen we de nieuwe school verven die we hebben gestuuct! Was erg leuk om te doen.
' S avonds lekker vroeg naar bed. Het was namelijk vrij laat geworden de vorige dag.

Donderdagochtend deed ik home base care. Ik voel me altijd down nadat ik home base care heb gedaan. Zulke trieste situaties. Vandaag een jongen van 21. Zo dun, zo zwak. Had TB en wist niet of hij HIV had. Dus dat moet hij testen zodat hij aan de medicatie kan. Hij kreeg niet goed te eten. Hij woont bij zijn vader en stiefmoeder. Stiefmoeders zorgen niet voor andermans kinderen. Dus hij staat er alleen voor. Zijn moeder leeft niet meer. Ik had gezegd dat ik voor vervoer zou zorgen en gevraagd of 1 van de caregivers met hem mee wilde gaan. Gelukkig kon dit. Ik ben benieuwd hoe dit afloopt. Nog drie trieste mensen bezocht maar daar ga ik jullie niet mee lastig vallen.
' S middags weer geverfd. Heerlijk muziekje aan en weer even tot je zelf komen en resultaat zien van wat je doet.
' Savonds vierden we Bonnie haar verjaardag. 23 jaar is ze geworden.
We gingen uiteten bij een Indiaans restaurant. Zo lekker! We waren met zijn allen en het was een heerlijke en gezellig avond. Op de terug weg in de regen achter in de truck! Nog even gedanst en een borrel gedronken bij de bar.

Vrijdag was een drukke dag. ' S morgens mee met Lisselot naar haar school waar de afsluiting van het jaar plaats vond. We zaten met de kinderen en leerkrachten onder een boom. De beste leerlingen werden naar voren geroepen en kregen een cadeautje. Meestal een t shirt of een pen. Er werden wat mededelingen geven en er was een rasta groep die op trommels speelde en zongen.
Geweldig om mee te maken.
Daarna Miran ontmoet bij de Rhapsodys.
Vervolgens naar het huis van 1 van de leerkrachten die een andere baan had en daar werd een suprice party gehouden voor haar. Ze kwamen met eten en een doos vol cadeaus aan. Zingend en dansend komen ze binnen.
Wij moesten natuurlijk mee dansen. Daar heerlijk gegeten en gedanst.
Op naar het volgende spectacel van de dag. De vier mannen(nieuwe vrijwilligers) zijn voetbal trainers en hadden heel veel voetbalkleding en schoenen geregeld. Vandaag hadden ze een tournooi georganiseerd en kreeg elk team kleding en schoenen.
Was zo mooi om de kinderen zo blij en trots te zien. Na al de wedstrijden kregen de 1e en 2e plek medailles die de meiden(wij dus) mochten uitreiken. Dit was zo leuk. De jongens die hadden gewonnen zongen en danste en zagen er zo gelukkig uit!
Dit was een geslaagde dag! Veel blije gezichten gezien.

Met een goed gevoel ga ik het weekend in.

Nou lieve mensen, tot de volgende keer!

xje Bianca

Ps ik weet niet zo goed hoe ik foto's op de blog moet zetten dus die volgen nog.