De eerste twee dagen werken

Deze dagen waren Miranda en ik appart ingedeeld. Miranda ging gister naar Home Based Care en Bianca vandaag. Dan ga je een dorp in en bezoek je patienten bij hun thuis. Deze mensen zijn zelf niet in staat om zelf naar een kliniek te gaan. Dit is een hele rare gewaarwording. Jij mag op hun stoelen zitten en zij zitten op de grond. Je vraagt wat de klachten zijn en dan adviseer je wat zij het beste kunnen doen. Meestal geef je panadol en vit. complex. Ook adviseer je de mensen dat ze moeten bewegen, genoeg water moeten drinken en goed moeten eten. Niet alleen maar shima(maispap). Je ziet echt trieste situaties. Mensen van jong en oud, heel veel HIV besmet en/of TBC. Sommige mensen hebben geen familie meer en zijn helemaal alleen.

Gister middag was een zweterige vieze hardwerkende middag. Miranda zat onder het zand en heeft getuinierd. Dat gaat echt op een middeleeuwse wijze. Ze was echt zo rood als een tomaat(die ze daar ook verbouwen) en uitgevloerd.
Bianca heeft gebouwd. Ze zijn een nieuwe school aan het bouwen. Wij gingen het pleisterwerk doen. Eerst cement maken en dan op de muur gooien en smeren. Ook op middeleeuwse manier. Bianca zat onder het cement. Morgen zijn de rollen omgedraaid. Gaat Miran bouwen en Bianc tuinieren.
En dat gaat Bianc leuk vinden want de grasshoppers springen om je oren daar:)))

Vanmiddag hebben we samen de Art Class gedraaid. We werden in het diepe gegooid. Niemand om het uit te leggen of te laten zien hoe het moest. Maar we hebben het erg goed gedaan! Bianca heeft zich verbaasd hoe leuk en goed Miran het deed. Ze was zo creatief! Geweldig!
We hadden ong 25 kinderen in de klas. We begonnen met ons voorstellen. De opdracht was dat de kinderen ons moesten tekenen. Zij vonden dit erg leuk. Omdat ze zo lang naar ons gekeken hadden liepen we om de beurt de klas uit en veranderde iets aan onszelf waarna zij raadde wat er anders was. Dit was echt lachen en de kinderen genoten.
We hadden nog een kwartier en dachten we maken even wat foto's. Dit duurde wel een half uur. Kinderen die om je heen hangen en je moet foto's blijven maken. Vervolgens willen zij de foto's bekijken van heel dichtbij. Het fototoestel wordt bijna uit je handen getrokken. Apparte belevenis. De bus was erg laat dus we zaten maar te wachten. Ondertussen gingen de kinderen dansen en trommelen op emmers en een jerrycan. Was geweldig om te zien en te horen. Wanneer wij gingen dansen lagen zij helemaal in een deuk.
Het was een regenachtige middag maar geslaagde dag.

Bij terugkomst vanmiddag dacht Bianca dat ze hoofdluis had opgelopen.....:)) maar na grondig checken was dit alleen maar jeuk van het cement van gisteren.
Ze kreeg ook even een bezoeker op haar knie, een mega grasshopper! Ze vloog weer de lucht in.

Miran heeft weer een beest gevonden, een kikker dit keer om te fotograveren. Ook kreeg ze te horen dat ze ezels in stukken moet hakken bij het leeuwenproject! Gelukkig heeft Bianca ervoor gekozen dit niet te doen!!!!

Tot de volgende keer maar weer.