De eerste twee dagen

Nou zou je zeggen dat je kan uitslapen na zo'n een vlucht en wetende dat je vakantie hebt, helaas. We waren om 7 uur wakker!!
Bianca ging gelijk een kop thee en koffie zetten, gelukkig want we hebben daarna de hele dag geen stroom gehad dus geen koffie, thee, internet e.d. Het leuke was dat de mama Yvie (de Chefkok) buiten op een vuurtje (kolenpit) moest koken. Voor haar niet zo grappig.
We zijn naar de spar gegaan om wat boodschappen te doen en belminuten te halen. We wilden gaan lopen maar onderweg kregen we een lift van de managers.
Eenmaal terug hebben we helemaal niets meer gedaan. Lekker chillen in de zon en later onder een afdakje omdat het begon te regenen.
Vlak voordat we hier in het kantoor gingen zitten om jullie onze verhalen te schrijven werd Bianca lastig gevallen door een cicada beetle.
Nu loopt ze tussen het typen door heen en weer omdat de beesten
vanavond hier om je oren vliegen.
ben er weer! Even checken of die mega grote krekel(stokkie,Rita nu was het wel een echte) om de hoek staat te gluren.
Weer even terug naar het chillen. Voor Bianca was het niet zo chillen. Ze had de verkeerde belminuten gehaald. Toen wilde ze even muziek luisteren, was de Ipod leeg. En geen stroom. Dus ook geen muziek. Toen er weer stroom was en dacht na een uur toch muziek te kunnen luisteren had ze het aan knopje van de stekker niet aangedrukt. dus......
Uiteindelijk toch een heerlijke rustig dag gehad.

Maandag, de dag van de intoductie.
We kregen een tour langs 3 scholen, een kliniek en een dorpje waar je community work gaat doen.
Erg indrukwekkend! Het zit nog steeds in ons hoofd en we vragen ons af wat we nu precies kunnen gaan doen. Eigenlijk wel triest allemaal.
Ondanks alle narigheid en armoede zijn ze allemaal vrolijk en rennen de kinderen achter bus aan en roepen mzungu (witte mensen). Van veel mensen krijg je een hand op de Afrikaanse manier. Als je als eerst los laat ben je onbeleefd. Bianca heeft dat al twee keer gedaan. Daarna niet meer, gelukkig!
Na de Lunch kregen we informatie wat wij moeten gaan doen, hoe wij ons moeten gedragen en kleden. Brave (local worker) heeft ons die informatie gegeven. We kregen ook nog even te horen dat we het wel veilig moeten doen en niet onder werktijd. Niet dat we iets van plan waren of dat we het niet wisten. Maar goed, we zijn weer even op de hoogte. hi hi.
Om half 6 was onze intro dag voorbij. We waren kapot en ons hoofd was te vol.
We kregen als avondeten nshima(maispap). Echt Afrikaans. Ik vond het niet te eten maar Miranda vond het natuurlijk weer lekker.
Die heeft al gezien waar ze haar wormen kan halen. Een mand vol langs de weg. Dus Miran kan losgaan op de wormen.
Bianca op de belminuten want vanavond 1 telefoontje naar pa en haar belminuten waren op. Heel jammer.
Nu nog even chillen en dan op naar de eerste werkdag! Eerst slapen op onze geweldige bedden.

Tot de volgende keer.